Ακόμη μια μεγάλη επι(από)τυχία του Δήμου Ξάνθης

Εδώ και καιρό το γράφω για την αδυναμία στήριξης από την πλευρά του Δήμου Ξάνθης αθλητικών διοργανόσεων αλλά και της ουσιαστικής συντήρησης των γηπέδων  "Φ.Α" "Α.Μπαλτατζής Δ.Α.Κ(ΑΣΠΙΔΑΣ).





Υπάρχουν και σχετικές αναρτήσεις με τίτλο "κλειστά αθλητικά κέντρα".
Αφορμή για να ξανασχοληθώ ένα καλό άρθρο του Γ.Συληργαδάκη στην "ΘΡΑΚΗ" http://thrakinews.blogspot.com/με θέμα την αδυναμία ανάληψης κάποιων αγώνων χειρόσφαιρας.
Η εξήγηση από την πλευρά του Δήμου μέσου του υπεύθυνου της κκ Παπαδόπουλου ήταν η αδυναμία εξεύρεσης χρημάτων συν την δύσκολη συγκυρία των καιρών.
Με πρώτη ματιά έχει δίκιο αλλά αν το δούμε σε βάθος θα βγούνε πολλά λαβράκια.
Για να διοργανώσεις οποιαδήποτε εκδήλωση χρειάζονται λεφτά τόσο για τα έξοδα της διοργάνωσης καθ αυτής αλλά και ότι άλλο προκύψει. Εξετάζεις τυχόν έσοδα από διαφημίσεις εισιτήρια τα βάζεις κάτω και βλέπεις την διαφορά. Αν είναι μεγάλο το άνοιγμα σίγουρα είναι απαγορευτική  κάθε σκέψη.
Αν είναι μικρό νομίζω συνυπολογίζοντας την όποια προβολή που θα τύχει στον πανελλήνιο αξίζει τον κόπο.
Δεν έβαλα καν στα έξοδα την όποια συντήρηση που θα πρέπει να γίνεται στον συγκεκριμένο αγωνιστικό χώρο έτσι και αλλιώς. Και δεν το έχεις κάνει αυτά τα έξοδα είναι τα περισσότερα.
Ποια είναι η πραγματικότητα όμως αυτή που έζησα μέσα από τους αγώνες που έδινε η ΜΑΚΡΟ ΞΑΝΘΗ αλλά και τα όποια παιχνίδια έδιναν οι ακαδημίες?
Ποτέ δεν έγινε τουλάχιστον στο τελευταίο χρονικό διάστημα 1-2 ετών συντήρηση τόσο του αγωνιστικού χώρου όσο και των υπόλοιπων τμημάτων του. Δεν λειτούργησε ποτέ η θέρμανση ο κλιματισμός  . Οι χώροι κάτω κατάντησαν αποθήκες που έχουν διάφορα από εκκλησίες υπηρεσίες μέχρι και προσωπικά είδη των ταγών μας.Μια αποθήκη ιδιωτική με λίγα λόγια.
Ο δε αγωνιστικός χώρος χρειάζεται οπωσδήποτε αλλαγή στο παρκέ του γιατί εκτός του ότι είναι κακός είναι και επικίνδυνος για τους αθλητές. Τους το έχουν πει το ξέρουν κάνουν την πάπια.
Το όποιο προσωπικό το ξαναλέω είναι ήρωες. Με συμβάσεις 4μηνες που έχουν λήξει προσπαθούν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Κρίνω αστεία οπότε την δικαιολογία του υπεύθυνου και για να είμαι δίκαιος ο κος Παπαδόπουλος προσπάθησε και προσπαθεί να κάνει έργο αλλά του έχουν δεμένα χέρια πόδια οι αρμοδιότεροι του.
Δεν θα αναφέρω τι έκανε αλλά να ξέρετε τουλάχιστον προσπαθεί. Αλλά το να βγαίνει να υπερασπιστεί γιατί είναι και αυτός αιρετός μια τραγική κατάσταση και συμπεριφορά μόνο κακό κάνει στον ίδιο και κάτι τέτοιο δεν του αξίζει.
Είναι αλήθεια επίσης πως δεν μπορούν να αντιληφθούν το μέγεθος τέτοιων διοργανώσεων (διεθνής αγώνας  της Εθνικής ομάδας) 'οταν μάλιστα άφησαν να διαλύσει η γυναικεία ομάδα Χάντμπολ της Α.Ε.Ποντίων .Όπως και δεν μπορούσαν να φανταστούν και το μέγεθος της επιτυχίας που είχε τελικά η διοργάνωση του all star το 2009 στην ΞΑΝΘΗ στο "¨Φ.Α".
Τότε ήταν ειλικρινείς  ( Δεν περιμέναμε τέτοια ανταπόκριση από τον κόσμο .Τρία γήπεδα να είχαμε θα τα γεμίζαμε ) δήλωναν τότε στην συνέντευξη τύπου . Από τότε δεν μπόρεσαν να "βάλουνε ' μυαλό  και να δούνε πως μπορούν να εκμεταλλευτούν το στολίδι που έδωσε στην πόλη ο Φ.Αμοιρίδης.
Και είναι κρίμα να έχεις όλα τα υλικά μέσα και να λείπει το οργανωτικό μυαλό .Αυτή είναι η κατάντια του αθλητισμού και η αντιμετώπιση που έχει από τους Ταγούς μας.
Περίμενε και ο πρόεδρος της ΜΑΚΡΟ ΞΑΝΘΗ  Νικολόπουλος στήριξη από τον Δήμο.
Με αυτά και με άλλα φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και δεν έχει σταματημό η κατρακύλα .
Από τους παράγοντες που μόλις δούνε τα δύσκολα και την κάνουν με πλάγια βήματα μέχρι την τοπική αυτοδιοίκηση Νομαρχία όλοι είναι στον κόσμο τους. Όταν όμως έχει κάμερες και φώτα δημοσιότητας όλοι είναι μπροστά πρώτη μούρη .
Φυσικό ήταν η όποια αντιπολίτευση που έχει σκοπό να "αλλάξει" τα δεδομένα να τρέξει και να καταγγείλει την αδιαφορία του Δήμου.
"Αν δεν μπορείτε γιατί ζητάτε την ανάληψή τους " ρωτάει .
Και μόνο από αυτό φαίνεται ο τρόπος σκέψης των ανθρώπων που θέλουν να αλλάξουν τις καταστάσεις στον Δήμο. Αντί  να σταθούν εποικοδομητικά με την πιο απλή πρόταση που θα έπρεπε να γίνει (Μήπως αξίζει τον κόπο να διοργανώσουμε τον αγώνα ?) κάνουν μια ξύλινη αντιπολίτευση για να έχουμε να λέμε και να δείχνουμε το ενδιαφέρον μας.
Ας μην απορούμε λοιπόν πως φτάσαμε εδώ και πόσο ακόμη κάτω θα πάμε.
'Εχει ακόμη  δεν πιάσαμε πάτο στο καζάνι. Δεν μπορούμε να κάνουμε "Καζάν ντιπί"