Αντιδράσεις Νο 2 - Ν.Παπαδόπουλος. Α.Ε.Κομοτηνής.

Στην προσπάθεια να μαζέψω αντιδράσεις σχετικά με την πώληση της ΞΑΝΘΗΣ (Α2) δεν μπόρεσαν να έχω τηλ. επικοινωνία με αρκετούς. Ένας από αυτούς και ο προπονητής της Α.Ε.Κομοτηνής Ν.Παπαδόπουλος καλός φίλος που θα τον χαρακτήριζα και συνεργάτη με πολύ καλά σχόλια και α΄ρθρα -νέα που στέλνει.


xanthibasket: Tι γνώμη έχεις με την όλη κατάσταση που επικρατεί στην ΞΑΝΘΗ με την ομάδα (Α2).

Νίκος Παπαδόπουλος :Θέλει και ρώτημα.
Είναι λυπηρό.
Τα οικονομικά είναι πολύ δύσκολα ακόμα και για τις ερασιτεχνικές ομάδες που έχουν να καλύψουν μόνο τα βασικά, πόσο μάλλον για τις επαγγελματικές που έχουν μισθούς, συμβόλαια και αυξημένες υποχρεώσεις.
"Κανείς δεν ενδιαφέρεται και κανείς δεν βοηθά", αυτό δεν είναι το παράπονο των παραγόντων μας?
Το γιατι? όμως δεν το ψάχνουν.
Kάτι φταίει, κάτι δεν έκαναν ή δεν κάνουν σωστά.
Είναι λάθος να ρίχνουμε την ευθύνη σε τρίτους και να θέλουμε "να ψοφήσει του γείτονα ο γάιδαρος".
Να δούμε τα δικά μας λάθη και  να "αποκτήσουμε κι εμείς γάιδαρο".

Να κάποια ερωτήματα που θέτουν προβληματισμούς :
-Πόσες επαγγελματικές ομάδες μπορούν να αντέξουν οι μικρές πόλεις μας (ποδόσφαιρο και μπάσκετ) και ποιο το ενδιαφέρον του κόσμου γι' αυτές?
-Ποιο και πόσο κοινό ενδιαφέρουμε?
-Για ποιο λόγο είμαστε ελκυστικοί και ενδιαφέροντες?
-Για πόσο καιρό θέλουμε να είμαστε ελκυστικοί και ενδιαφέροντες?
-Τι είναι αυτό που θα κάνει το κόσμο της πόλης μας να έρθει στα γήπεδά μας και κοντά στις ομάδες μας να τις στηρίξει?
-Πως θα τους κάνουμε φιλάθλους του μπάσκετ μας?

Λυπηρό επίσης είναι και η περίπτωση του Άθλου, ανέβηκε στην Α' ΕΚΑΣΑΜΑΘ και ακούγεται οτι δεν θα συμμετέχει στο πρωτάθλημα.
Αρα θα είσαστε -2 ομάδες του χρόνου.

Παλιά εδώ στην Κομοτηνή υπήρχαν 5-6 ομάδες μπάσκετ, τωρα μόνο 2 άντεχουν ακόμα.
Με νύχια και με δόντια, όπως γνωρίζεις .
Δυστυχώς το μπάσκετ συρρικνώνεται και δεν είναι καλό για τους νέους μας.
Αυτά όλα είναι μηνύματα πως κάτι πρέπει να αλλάξει.

Το μοντέλο-σχεδιασμός?
Ο τρόπος-χειρισμοί?
Οι στόχοι-προτεραιότητες?

Να 'σαι καλά.

 xanthibasket
Να ευχαριστήσω τον καλό φίλο Νίκο για την καταπληκτική τοποθέτηση του .
Θα συμφωνήσω μαζί του πως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οι κατά τόπους και καιρούς παράγοντες.
Το μικρόβιο του παραγοντισμού - εξουσία το έχουμε μέσα μας σε πολύ μεγάλο βαθμό που μας τυφλώνει.