ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ.

Μια καθαρά προσωπική εξομολόγηση κλείσιμο και ταυτόχρονα αποχαιρετισμός είναι το παρακάτω άρθρο.
Πριν από καιρό ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια που λέγεται xanthibasket.
Στην πορεία του έγινε κάτι σαν ναρκωτικό για μένα. Έχω την αμυδρή εντύπωση ότι πέρα από το όποιο κακό έχω κάνει πρόσφερα ένα μικρό λιθαράκι  για να γίνει γνωστό το τοπικό μας μπάσκετ.
Έχω ένα πολύ ιδιότροπο χαρακτήρα  αλλά και μια παιδεία που δεν μ΄αφήνει να κάτσω στα αυγά μου.
  Λίγο ο εκρηκτικός χαρακτήρας λίγο η ιδεολογική μου μαλακία  και δεν μπορώ να ανεχτώ σαπίλα.
  Στην Ελληνική πραγματικότητα που ζούμε  όλα είναι διασυνδέσεις διαπλοκή  στήσιμο καθημερινό.
Όποιος έχει άκρες αν φυσικά του το επιτρέπει ο χαρακτήρας του προχωράει.
Θα μπορούσα εάν ήμουν οσφυοκάμπτης  να είχα στήσει καρίερα όπως τόσοι και τόσοι τουλάχιστον στον χώρο που κινείται το xanthibasket.
Αντίθετα σύμφωνα με τα δικά μου μυαλά πήγα κόντρα στο κύμα γιατί πίστευα και πιστεύω ότι όπως η κοινωνία πάσχει από  τυχοδιωκτισμό  καιροσκοπισμό και ανικανότητα των "αρχόντων" έτσι πάσχει και ο χώρος.
 Αυτό πίστευα .
Έκανα πολλούς εχθρούς  που κάλιστα θα μπορούσα να τους κάνω σύμμαχους αλλά τι θα άλλαζε ???
Τίποτα.   Όχι πως έχει αλλάξει  κάτι αλλά για το γαμώτο αν δεν δώσεις μάχες τι περιμένεις να αλλάξει !!!!!
 Έκανα και πολλούς φίλους κυρίως τα παιδιά από κάθε μεριά της Αν Μακ Θράκης.
Βλέπω τις φωτογραφίες των παιδιών και χαίρομαι .Αν κάποιο από αυτά πιστεύει ότι του έκανα κακό νιώθω ατελείωτες ενοχές  και αυτό γιατί πέρα από την αγάπη για το μπάσκετ είναι και γονιός.
Και ειδικά σήμερα είναι δύσκολο επάγγελμα αυτό.
Τι να σου κάνουν όλοι οι υπόλοιποι και αν είναι εχθροί μου ......Όταν νιώθεις ότι τα παιδιά χαίρονται με μια φωτογραφία που αναρτάς όλα τα υπόλοιπα είναι για τα μπάζα.
Ταρακούνησα και το πιστεύω αυτό που λέμε κατεστημένο. Προσπάθησα να κκινητοποιήσω και να δώσω με την συμμετοχή πολλών καλών φίλων κάτι καλό και νέο στο τοπικό μπάσκετ.
Αλλά ως εδώ . 
Και οι δικές μου αντοχές έχουν όριο.
       
Δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο . Με νίκησε η αλητεία του χώρου.

       Μεγαλύτερη αξία έχουν τα παιδιά . Τίποτα δεν υπάρχει που μπορεί να συγκριθεί με αυτά.
Θα πρέπει όλοι μας να είμαστε πολύ προσεκτικοί απέναντί τους και πόσο μάλλον να τα μάθουμε εάν θέλουμε επιτέλους να αλλάξει κάτι στην κοινωνία μας να έχουν αρχές κανόνες όπως είχαν οι πρόγονοί μας που σε κάθε ευκαιρία για καθαρά ωφελιμίστικους λόγους  τους αναφέρουμε στα δύσκολα .
Καλή συνέχεια σε όλους.
Ευχαριστώ για την μεγάλη σας υπομονή.
Δημήτρης Χατζηαντωνίου.