ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ......

 
Μία κατηγορία  από δύο έως τρεις ομίλους με κριτήριο τις χιλιομετρικές αποστάσεις.
Πρωταθλητής είτε με play-off  με τρεις νίκες  ο πρωταθλητής  από δύο παιχνίδια στην έδρα και ένα σε ουδέτερη εάν χρειασθεί,  είτε με final 4 και φυσικά θα πρέπει τα παιχνίδια να γίνουν σε δύο ημέρες και για τα έξοδα από τώρα να υπάρξει επιτροπή να τρέξει να βρει σπόνσορες .
Δεν είναι τεράστιο το ποσό  και μπορεί να βρεθεί με λίγο τρέξιμο . Αλλά όταν αυτό γίνει θεσμός τότε αντί να τρέχει η ΕΝΩΣΗ  και φυσικά εάν δοθεί καλή δημοσιότητα τότε οι σπόνσορες θα είναι αυτοί που θα θέλουν να διαφημισθούν.
Όταν έχεις καλό προϊόν  σε βάθος χρόνου με την κατάλληλη προβολή θα πουλήσει .
Ακόμη και σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς  πάντα υπάρχουν πηγές.
Για τις υπόλοιπες θέσεις κατάταξής ένα παιχνίδι σε ουδέτερη έδρα .
Και για να γίνει πιο ενδιαφέρον όλα τα παιχνίδια κατάταξης την ίδια μέρα σε ένα γήπεδο κάτι σαν γιορτή λήξης του πρωταθλήματος .
Δεν είναι μεγάλο το κόστος και θα έχει την δικής αξία η μέρα αυτή.
Αν δεν φτάνει μία μέρα ας γίνουν σε δύο μέρες προγραμματισμένα με την κατάλληλη διαφήμιση να μαζευτεί κόσμος με λίγα λόγια το προϊόν τοπικό μπάσκετ και πρωταθλήματα ΕΚΑΣΑΜΑΘ να αποκτήσουν άλλη διάσταση.
Για κάντε τη μελλοντική σκέψη να πετύχει το πείραμα και κάθε φορά στο τέλος της σαιζόν να γίνεται αυτό το μάζεμα όλων των ομάδων  για την τελική κατάταξη. Αν ακούγεται υπερβολικό δεν χρειάζεται να γίνει κατάταξη για όλες τις ομάδες από την αρχή μέχρι το τέλος.
 Ας γίνει για την πρώτη δωδεκάδα δηλαδή έξι παιχνίδια τρία κάθε μέρα.
Τη μία χρονιά εδώ την άλλη εκεί. Να γίνεται παρουσίαση σε όλες τις πόλεις  .
Αλλά έτσι δίνεις κίνητρο βγάζεις το εμπόρευμα στην αγορά  το παρουσιάζεις και ζητάς την στήριξη.
Αν το παρουσιάσεις κατάλληλα θα κερδίσεις και θα έχεις καθιερώσει μια γιορτή την οποία απλά θα βελτιώνεις κάθε χρόνο.
 Η δική μου μικρή εμπειρία από το 1ο Allstar  λέει ότι πέρα από την προβολή  την διασκέδαση την συμμετοχή του κόσμου δημιουργεί και άλλο κλίμα μεταξύ των ομάδων και των παικτών.
Τότε το στοίχημα ήταν οι αντίπαλοι παίκτες να βρεθούν μαζί και να διασκεδάσουν και μετά πάλι όλοι μαζί να τα πιούνε. Και αυτό τότε έγινε πράξη. Αντίπαλοι παίκτες που έπαιζαν ξύλο πριν από λίγες αγωνιστικές στο ίδιο τραπέζι  να ακούνε τον Χ. Ασλανίδη που αγόρευε. Αν δεν είναι κερδισμένο αυτό το στοίχημα ποιό είναι. Και ήταν η χρονιά που ο ΣΚΟΠΟΣ βγήκε πρωταθλητής έχασε το κύπελλο από την ΧΡΥΣΟΥΠΟΛΗ και η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ είχε ομαδάρα. Φανταστείται τη κόντρα υπήρχε και όμως στο τραπέζι ήταν μαζί.
Για μια ακόμη φορά ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους βοήθησαν. Βλέπω πολλές φορές τις φωτογραφίες και τα βίντεο και νιώθω τόση περηφάνια που κανένα φουσκωμένο παγόνι δεν με φτάνει.
Κρίμα γιατί δεν μπόρεσε τότε η ΕΚΑΣΑΜΑΘ  να το αγκαλιάσει και να το κάνει θεσμό.
Θα μετρούσαμε όλοι μόνο κέρδη.
Τέλος με αυτές τις προτάσεις είναι μια καλή ευκαιρία για τις ομάδες να προωθήσουν  τους καλούς τους παίκτες  γιατί εάν γίνει θεσμός είναι σίγουρο ότι θα υπάρχει ενδιαφέρον απ΄έξω. Το καλό πουλάει και ότι πουλιέται φέρνει κέρδη σε ομάδες παίκτες κλπ.