Μια ειδική περίπτωση .........

Είχα την ευκαιρία να βρεθώ στο παιχνίδι  ΟΡΦΕΑΣ-ΑΡΙΩΝΑΣ και το ευχαριστήθηκα .Ο λόγος δεν έχει να κάνει με το παιχνίδια σαν απόδοση αλλά για την ευκαιρία που είχα να γνωρίσω από κοντά τον μικρό Δ. Κλαλιώτη.
Έχω γράψει πολλές φορές για τον μικρό και είναι αλήθεια πως έκανα πίσω γιατί υπάκουσα στις επιθυμίες κάποιων.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας πως αυτό που κάνει τo παλικάρι είναι όχι απλά άξιο θαυμασμού αλλά και μια καταπληκτική ευκαιρία να ξεπεράσουμε νοοτροπίες ηλίθιες για μένα που ζούνε και βασιλεύουν στην επαρχία.

Το παλικάρι είναι ένας μικρός αγωνιστής της ζωής. Έχει να παλέψει με πολλά για να μπορέσει να σταθεί  σε αυτά που για μας είναι καθημερινά και απλά. Και όχι μόνο το έχει καταφέρει αλλά μας έδειξε πως όταν υπάρχει θέληση όλα γίνονται.
Ήθελα να γράψω από την πρώτη ημέρα πως ο μικρός πηγαίνει σε ειδικό σχολείο αλλά είπαμε η νοοτροπία της επαρχίας θεωρεί πως είναι υποτιμητικό να προσπαθεί ένα παιδί να ζήσει με μεγάλο κόπο και προσπάθεια να γευτεί την χαρά της ζωής της συμμετοχής σε ένα παιχνίδι. Θεωρήθηκε πως θα ήταν προσβολή αν το έγραφα. Πιστεύω πως η ντροπή είναι στα άρρωστα μυαλά και όχι στην προσπάθεια του Δημήτρη. Για μένα είναι μεγάλος αγωνιστής και μικρός ήρωας της καθημερινότητας.
Ένα μπράβο στον Δημήτρη για την προσπάθεια του και να ξέρει πως είμαστε δίπλα του.
Ένα μπράβο στον Π.Σπανό για την ευκαιρία που του έδωσε και φυσικά σε όλους όσους ήταν στο παιχνίδι τον προπονητή του Αρίωνα τους παίκτες τους τους φιλάθλους που χειροκρότησαν θερμά την προσπάθεια του.
'Εβαλε 4 πόντους και έβαλε τα γυαλιά σε πολλούς παίκτες που έχουν την συνήθεια να σπάνε τα στεφάνια.


Αυτά βλέπω και ξεχνάω το κακό χάλι που υπάρχει στον χώρο.