ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Tην 5η συνεχόμενη νίκη πέτυχε η ΞΑΝΘΗ .


Είναι το δεύτερο συνεχόμενο διπλό μετά τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να το πάρει πιο άνετα εάν οι πολλές και σημαντικές απουσίες δεν περιόριζαν τις επιλογές του Λεμονίδη.

Μέσα στις 5 νίκες είναι και οι δύο εντός και με την σειρά είναι ΞΑΝΘΗ-ΙΚΑΡΟΙ ΣΕΡΡΩΝ 79-68 , ΞΑΝΘΗ – ΔΑΦΝΗ 95-84 , ΞΑΝΘΗ-ΑΡΚΑΔΙΚΟΣ 87-86.

Μόνο στο τελευταίο παιχνίδι είχε μεγάλες δυσκολίες να πάρει την νίκη και οι λόγοι έχουν να κάνουν με την ποιότητα του αντιπάλου αλλά και με την συνήθεια που έχει στα τελευταία παιχνίδια ο ΑΡΚΑΔΙΚΟΣ να ξυπνά στο πάρα πέντε και να χτυπά τα παιχνίδια . Στα προηγούμενα το είχε καταφέρει αλλά με την ΞΑΝΘΗ έφυγε ηττημένος.

Τελευταία επιτυχία μέσα στην Δράμα με τον ΚΑΟΔ που μέχρι πριν από λίγες αγωνιστικές είχε μια ταχύτατη άνοδο με τις συνεχόμενες εντός και εκτός νίκες.

Ήταν τόσο μεγάλη η φόρα που είχε πάρει που αν συνέχιζε με αυτό τον ρυθμό η υπόθεση άνοδος δεν θα ήταν όνειρο. Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε με την εντός έδρας ήττα από τον ΑΡΚΑΔΙΚΟ.

Βλέποντας τα δύο πιο σημαντικά παιχνίδια με ΑΡΚΑΔΙΚΟ-ΚΑΟΔ και τα δύο έχουν πολλές ομοιότητες τόσο αγωνιστικές τρόπος ανάπτυξης διαφορά στο σκορ που χάθηκε αλλά και την μάχη για την νίκη στα τελευταία λεπτά.

Μάλλον έχει δίκιο ο προπονητής της ΞΑΝΘΗΣ που μίλησε για «σύνδρομο» των τελευταίων λεπτών. Είναι κοινό και των δύο παιχνιδιών πως η ΞΑΝΘΗ πάντα μετά το 1ο δεκάλεπτο που παίζει αναγνωριστικά κάνει μια διαφορά συνήθως 10-12 πόντους παίζει καλό μπάσκετ τρέχει και αναγκάζει τον αντίπαλο προπονητή να ανακατεύει πολλές φορές την τράπουλα για να βρει γιατρικό.

Συνήθως η Ξάνθη ξεκινά με το κλασικό ψηλό σχήμα Αναγνωστόπουλος-Χρήστου και από δίπλα Παναγιωτόπουλος –Γέλενιτς και 5ος Μασλαρινός ή Κουκουράβας.

Μόνο στο παιχνίδι με τον Αρκαδικό άλλαξε το δίδυμο των ψηλών για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα που λέγεται Γιοβανοβιτς. Οι δύο ψηλοί είναι η αιχμή των περισσοτέρων επιθετικών προσπαθειών της ομάδας με Τρίτη και σταθερή επιλογή τον Παναγιωτόπουλο που όταν είναι σε καλή μέρα είναι το τρίτο μεγάλο πρόβλημα που έχει κάθε αντίπαλη άμυνα. Σκεφτείτε να είστε στην θέση ενός αντίπαλου προπονητή και θα πρέπει να αντιμετωπίσετε δύο πολύ καλούς ψηλούς που να βρεθούν με κλειστά μάτια στην ρακέτα. Πολλές φορές ένας από τους δύο δίνει ασίσστ στον άλλο και όλα αυτά μέσα στην ρακέτα Άντε κατάφερες και τους μπλόκαρες τους δύο θα δεις το τριάρι των αντιπάλων να παίρνει αυτός με την σειρά του το όπλο (βλέπε Παναγιωτόπουλος) και να πυροβολεί από παντού.

Άντε και πάλι έχεις πολλές επιλογές καλό πάγκο και έχεις καταφέρει να κλείσεις η να περιορίσεις το εύκολο σουτ του 3ου. Τότε ξεπροβάλει ο άλλος από την περιφέρεια που έιτε λέγεται Μασλαρινός και τον ξέρεις πως παίζει από παλιά γιατί ήταν δικός σου παίκτης ή ο καλός ξένος του αντιπάλου που λέγεται Γέλενιτς.

Με λίγα λόγια αυτά ήταν τα προβλήματα που έπρεπε να διαχειριστεί ο Τακιανός στο τελευταίο παιχνίδι στην ΔΡΑΜΑ.

Μεγάλη σπαζοκεφαλιά και μετά από τα μέσα του 2ου δεκαλέπτου φάνηκε πως δεν μπορούσε να βρει το γιατρικό που λέγαμε.

Θέλετε η κακή μέρα των περισσοτέρων παικτών του ο πρόσφατος τραυματισμός του Καρτέλο που δεν τον επέτρεπε να παίζει μεγάλο χρονικό διάστημα . Είναι αλήθεια πως το μεγάλο εκτόπισμα του παραπάνω δημιουργούσε προβλήματα στους ψηλούς της ΞΑΝΘΗΣ που δεν είναι τα σκληρά ογκώδη 5αρια που κοντράρονται στην ρακέτα γιατί φορτώνονται γρήγορα με φάουλ και έχει συνέπεια και στην επιθετική προσπάθεια της ΞΑΝΘΗΣ μιας και είναι οι κύριοι σκόρερ.

Η λύση για τον Λεμονίδη έχει όνομα Στράτος Νησιώτης ένας δυνατός παίκτης όχι απαραίτητα πολύ ψηλός αλλά πολύ πολύ δυνατός και αποτελεσματικός πολύ ψηλότερων και δυνατότερων αντιπάλων. Στα τελευταία παιχνίδια ο Νησιώτης είναι πολύ καλός και το πιο σημαντικό ήρεμος δεν χάνει την ψυχραιμία του μετά από αποτυχία. Δείχνει μια τρομερή ωριμότητα στο παιχνίδι του και αυτός ο λόγος που παίρνει τόσο χρόνο συμμετοχής. Και τα πήγε πολύ καλά τόσο με τον Γιοβάνοβιτς όσο και με τον ΚΑΡΤΕΛΟ .

Επίσης για τον Τακιανό δεν ευτύχησε να δει σε καλή μέρε τον Κυριακόπουλο που περιορίστηκε από την καλή άμυνα της περιφέρειας της ΞΑΝΘΗΣ . Αμυντικά πελαγοδρομούσαν οι παίκτες του σε καμιά στιγμή μέχρι το 3ο δεκάλεπτο δεν μπορούσαν να κάνουν το δικό τους παιχνίδι και μοιραία παρακολουθούσαν τον επιθετικό οίστρο της ΞΑΝΘΗΣ.

Η όποια αλλαγή που έγινε στα τελευταία λεπτά δεν έχει να κάνει τόσο με την οργάνωση την αλλαγή του τρόπου ανάπτυξης όσο στις επιθετικές πρωτοβουλίες και στο φιλότιμο θα έλεγα κάποιων παικτών.

Είναι αλήθεια πως στο σημείο αντεπίθεσης του ΚΑΟΔ στο 3ο δεκάλεπτο περίπου στο 06.00 λεπτό του αγώνα η Ξάνθη έκανε μια μεγάλη κοιλιά και έκανε πολλά λάθη αβίαστα τόσο στο κατέβασμα της μπάλας όσο και στην πρώτη πάσα .

Δύο συνεχόμενα λάθη του Καραγεωργίου που δεν είχε καλή μέρα που μεταφράστηκαν σε τρίποντα έδωσαν ώθηση στον ΚΑΟΔ να μπει ξανά στο παιχνίδι.

Επικράτησε ένας πανικός στην Ξάνθη που έδειχνε πως είχε χάσει τόσο τον ρυθμό της όσο και την αγωνιστική της ψυχραιμία.

Κλειδί στο come back του ΚΑΟΔ η πολύ καλή άμυνα πάνω στους Καραγεωργίου Μασλαρινό του Ματενίδη και η ευστοχία των ΧΟΥΜΑ –ΚΙΤΣΟΥΛΗ.

Η απάντηση της Ξάνθης ήρθε με το τάιμ άουτ και την επαναφορά της ψυχραιμίας στην ομάδα. Αμέσως η απάντηση ήταν 3ποντο που έριξε την διάθεση των παικτών του ΚΑΟΔ . Ήταν φανερό πως μετά από κάθε καλάθι της ΞΑΝΘΗΣ 3ποντο ή 2ποντο οι πίκτες του ΚΑΟΔ έπεφταν σε λάθη και ξανά να προσπαθούν να παίξουν καλή άμυνα για να κερδίσουν την μπάλα. Το ξανατονίζω η επιστροφή στο παιχνίδι του ΚΑΟΔ δεν ήταν οργανωμένη προσπάθεια και απέναντι σε αυτήν την ΞΑΝΘΗ που είχε την καλή ψυχολογία λόγω αποτελεσμάτων δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει την νίκη.

Η Ξάνθη για μια ακόμη φορά έδειξε το ίδιο επιθετικό πρόσωπο και γιατί να το αλλάξει αφού αποδίδει αλλά τώρα φαίνεται η όποια αδυναμία του.

Δεν μπορούν οι επιθετικές αιχμές να έχουν συμμετοχή και διάρκεια σε πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα χρειάζονται οι ανάσες . Όταν οι αλλαγές είναι σε καλή μέρα κανένα πρόβλημα όταν δεν είναι η όποια διαφορά εξανεμίζεται.

Περιορισμένος είναι ο τρόπος ανάπτυξης κάτι που είναι και λογικό γιατί μιλάμε για ομάδα Α2 και όχι για τον ΠΑΟ-Ολυμπιακό με το ατελείωτο ρόστερ .

Αν υπήρχε συνέχεια στον πάγκο ίση τότε η βαθμολογική θέση της Ξάνθης δεν θα ήταν αυτή που είναι τώρα θα βρισκόταν στην κορυφή με το απόλυτο σε νίκες.

Το καλό είναι πως στα τελευταία παιχνίδια έκαναν πράξη τις δηλώσεις για την θέση την βαθμολογική που είχαν και δεν αντικατρόπτιζε την αξία τους τόσο σαν σύνολο όσο και σαν μονάδες.

Στο τελευταίο παιχνίδι ήταν πιο ώριμοι πιο συγκεντρωμένοι και αυτό έχει να κάνει με την διαχείρηση και την προσπάθεια του Λεμονίδη αξίζουν συγχαρητήρια για την διαχείρηση του υλικού που έχει αρκεί να προσέξει το πρόβλημα την στιγμή που οι αλλαγές θα δώσουν ανάσες στην βασική πεντάδα. Μάλλον θα πρέπει στο σημείο εκείνο η προσπάθεια και ο τρόπος ανάπτυξης να αλλάζει πλάνο και αντί για συνέχιση του γρήγορου ρυθμού να πηγαίνει η ομάδα σε πιο οργανωμένες επιθέσεις.

Όσες φορές έγινε το αντίθετο έγιναν και πολλά λάθη δεν ταιριάζει στο σημείο εκείνο το γρήγορο παιχνίδι μια πιο ορθολογιστική διαχείριση του χρόνου της επίθεσης θα είναι πιο συνετή επιλογή άσε που περιορίζονται οι όποιες αντεπιθέσεις μετά τα λάθη.

Αν συνεχίσει πάνω σε αυτό το μοτίβο η ομάδα και οι παίκτες της απαλλαγμένοι από το άγχος παίξουν όπως ξερουν κανένας αντίπαλος δεν θα έχει ευχάριστο απόγευμα.

Πάνω στο παραπάνω με αφορμή την μη απάντηση του Λεμονίδη στα περί σενάρια συνομωσίας σκέφτομαι πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα εάν δεν έχανε η Ξάνθη εντός από Έπσερο την αδικαιολόγητη ήττα από τον Γκαγκαλούδη πρώτα και μετά την Ολύμπιάδα αλλά και την πολύ άδικη ήττα από τον ΕΡΜΗ εκτός.

Τρεις βαθμοί στο σακούλι μας κάνουν 32  μια ανάσα από την κορυφή ,αυτόματα το ενδιαφέρον θα ήταν πιο μεγάλο και ίσως ,προσέγγιζαν την ομάδα πιο πολλοί θεατές μιας και η διοίκηση δεν κάνει τίποτα σε αυτό το κομμάτι .

ΥΓ Κατανόηση για ορθογραφικά λάθη . Δεν κάθομαι να τα διορθώσω λόγω πίεσης χρόνου.