Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΕΝΑ Δ….. με ένα ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΜΠΑΣΚΕΤ


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΕΝΑ Δ….. με ένα ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΜΠΑΣΚΕΤ
Το μπάσκετ κατά κύριο λόγο δημιουργεί και παρουσιάζεται μέσα από τους παίκτες του αλλά δεν είναι μόνο αυτοί που δίνουν αγώνες προσπαθούν για το όποιο αποτέλεσμα. Μια ειδική κατηγορία και ίσως η πιο παρεξηγημένη είναι και οι διαιτητές τα «κοράκια» οι άνθρωποι με τα μαύρα και άλλοι χαρακτηρισμοί που τους ακολουθούν δίκαια πολλές φορές και άδικα άλλες τόσες. Είναι τα παρελκόμενα του χώρου μιας και είναι οι άρχοντες του αγωνιστικού χώρου. Σε ένα παιχνίδι του παιδικού πρωταθλήματος είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και ένα Ξανθιώτη διαιτητή νέο ηλικιακά 27 χρονών που μου άφησε άριστες εντυπώσεις κάτι σπάνιο για το επίπεδο της κατηγορίας. Γνώστης καλός του αθλήματος αλλά και των κανονισμών έδειξε πως είναι η εξαίρεση στον κανόνα που λέει πως οι διαιτητές ξέρουν πολύ καλά τους κανόνες του μπάσκετ αλλά δεν ξέρουν καθόλου μπάσκετ! Όταν όμως έχεις τη ν εμπειρία και από τους δύο χώρους νομίζω ότι μπορείς να προσφέρεις και αυτό πιστεύω ότι κάνει ο ΣΥΜΕΩΝ ΛΑΦΤΣΟΠΟΥΛΟΣ . Άνετος μέσα στον αγωνιστικό χώρο δείχνει πως έχει πάρει τον αέρα και μακάρι να μπορέσει να έχει την καλύτερη δυνατή συνέχεια γιατί καλούς διαιτητές τους χρειάζεται ο χώρος.
Στην επαφή την πρώτη που είχα μαζί του ζήτησα μια μικρή κουβέντα σαν μια παρουσίαση του ανθρώπου και διαιτητή Σ.Λ κάτι που τελικά έγινε και παρουσιάζεται παρακάτω.
ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ
ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ

Σ.Λ-Από ηλικία 9 ετών ασχολήθηκα με την καλαθοσφαίριση στον σύλλογο Κύδωνα των Χανίων Κρήτης. Εκεί είχα το πρώτο μου φλερτ με την σπυρωτή πορτοκαλί μπάλα. Στην συνέχεια η επιστροφή μου στην πόλη μας συνδυάστηκε με την εγγραφή μου στα προπαιδικά τμήματα της Ασπίδας και συνέχεια στην BF Ξάνθης. Μετά την εγγραφή μου στο τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του ΤΕΙ Σερρών έκανα μία προσπάθεια να επανέλθω στην ενεργό δράση υπογράφοντας το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο στον Νέο Σκοπό του Ν. Σερρών. Εκεί είχα και την ατυχία να έχω έναν σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο που με ακολούθησε τα επόμενα 2 χρόνια. Κάπου εκεί παρουσιάστηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσω τα σεμινάρια διαιτησίας του συνδέσμου Θράκης από όπου πήρα και την άδεια του διαιτητή καλαθοσφαίρισης. Σφύριξα 1,5 χρόνο στον Νομό μας και συνέχισα την «καριέρα» μου στο Λονδίνο. Έζησα εκεί για έναν χρόνο και φυσικά δεν άφησα την διαιτησία πίσω. Το δίπλωμα και η προϋπηρεσία στην Ελλάδα μέτρησαν στο Λονδίνο και ξεκίνησα να σφυρίζω εκεί ζώντας τελείως διαφορετικές εμπειρίες από αυτές που είχα έως τότε. Αφού τελείωσα το μεταπτυχιακό μου εκεί επέστρεψα στην Ξάνθη μας και συνεχίζω να σφυρίζω ελπίζοντας για το καλύτερο.

Τα πράγματα στον χώρο:

Σ.Λ-Η διαιτησία στην Ελλάδα αρχικά να σημειώσω πως είναι καταπληκτική. Συγκριτικά με λοιπές Ευρωπαϊκές χώρες έχουμε πολύ υψηλό επίπεδο, απόρια της συνεχούς εκπαίδευσης και ενημέρωσης. Δεν κρίνουμε την διαιτησία μόνο στην Α1 ή στην Euroleague. Ο μέσος Έλληνας διαιτητής είναι κλάσης ανώτερος από τον μέσο Γερμανό, Άγγλο ή Κροάτη διαιτητή. Στην Θράκη και Ανατολική Μακεδονία αυτή τη στιγμή έχουμε ένα καλό επίπεδο διαιτησίας με πολλές εισροές νέων διαιτητών ερχόμενοι από τα σεμινάρια διαιτησίας ή από μεταγραφές. Διοικητικά θέματα που προβληματίζουν και χρήζουν άμεσης λύσης στον Σύνδεσμο Διαιτητών Θράκης δεν κρύβω ότι υπάρχουν. Η αθλητική σαιζόν φέτος ίσως να είναι λίγο διαφοροποιημένη με άλλες χρονιές όσον αφορά στη διαιτησία και προσωπικά ελπίζω να μην έχει αντίκτυπο στην απόδοση καμίας ομάδας. Τα ανοιχτά θέματα μεταξύ του συνδέσμου, της ΚΕΔ και της ΕΚΑΣΑΜΑΘ ελπίζω να κλείσουν σύντομα με το μικρότερο κόστος για εμάς τους διαιτητές και προσδοκώ στην εξυγίανση του κλάδου με την αξιοκρατία να είναι όπως πάντα ένα μείζον ζήτημα. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ άλλο σε αυτό το θέμα. Ίσως στο μέλλον και αφού λυθούν άμεσα κάποια ζητήματα να το ξανασυζητήσουμε και να ενημερώσουμε και τους αναγνώστες.

Η Συμπεριφορά φιλάθλων και παραγόντων.

Σ.Λ-Σίγουρα για να είσαι διαιτητής πρέπει να μην έχεις και πρόβλημα να τα ακούς από την κερκίδα. Πώς να το κάνουμε, δεν είναι εκκλησία, στο γήπεδο είμαστε και το να ανάψουν τα αίματα είναι και αυτό στο πρόγραμμα. Θα ήθελα όμως να λείπουν οι κάθετες βωμολοχίες προς συγκεκριμένους διαιτητές και να υπάρχει η κατανόηση της άλλης πλευράς. Λάθη γίνονται ακόμη και στους μεγαλύτερους αγώνες πόσο μάλλον σε μας. Προσωπικά δεν επηρεάζομαι από έδρες και απλά διασκεδάζω με τους οπαδούς. Πρέπει να αντιλαμβανόμαστε ότι ο φανατισμός ποτέ δεν οδηγεί σε σωστές αποφάσεις και πράξεις. Όσον αφορά στη συμπεριφορά των παραγόντων όπως με ρωτήσατε απλά θα σας αναφέρω μία εμπειρία μου από το Λονδίνο. Στο αυστηρό περιβάλλον κανόνων του εκεί πρωταθλήματος, έδωσα τεχνική ποινή στον προπονητή μίας ομάδας ο οποίος είχε περάσει την γραμμή και βρισκόταν 2 βήματα μέσα στον αγωνιστικό χώρο και φώναζε προς κάποιον από τους παίκτες του. Στην συνέχεια με ρώτησε γιατί σφύριξα ένα φάουλ στην προηγούμενη φάση και εκεί έδωσα την τεχνική ποινή. Ο προπονητής επέστρεψε ήσυχα στον πάγκο του χωρίς να πει κουβέντα σε όλο το υπόλοιπο ματς ούτε σε εμένα αλλά ούτε στον συνάδελφο. Δύο μέρες αργότερα είχα e-mail από τον πρόεδρο της ομάδας του προπονητή που τιμώρησα ζητώντας μου συγνώμη για το εν λόγω περιστατικό. Τι να αναφέρω για τους δικούς μας παράγοντες ? Με ελάχιστες εξαιρέσεις θεωρούν πως ο διαιτητής φταίει που χάνουν ή ότι άμα δεν γκρινιάζουν συνέχεια στον διαιτητή δεν κάνουν καλά την δουλειά τους. Πρέπει να σταματήσει αυτό, προπονητές και παράγοντες είναι αυτοί που φανατίζουν τον κόσμο και δίνουν άσχημα παραδείγματα στα παιδιά. Για να βελτιωθεί η σχέση των διαιτητών με τους φιλάθλους και να εξαλειφθεί η καχυποψία σε βάρος τους πρέπει πάνω από όλα να βελτιώσουμε τον πολιτισμό μας, δηλαδή τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα, τι ακούμε, πως μιλάμε ,τη σχέση με το σώμα μας, την ικανότητά μας να είμαστε ενεργοί πολίτες, την ενημέρωση που έχουμε. Συνήθως δε βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι, αλλά όπως εμείς είμαστε. Τον άνθρωπο να τον δούμε συνάνθρωπο. Να δούμε το status του, την εργασία του, την πορεία του και να μην κρίνουμε μόνο τη στιγμή. Κανένας δε θέλει να κάνει λάθος.
Τι σε πικραίνει μέσα στο γήπεδο:
Σ.Λ-Οι «αβρότητες» μεταξύ αντιπάλων αλλά και πολλές φορές συμπαικτών. Οι βρισιές των φιλάθλων προς τους διαιτητές, τους παίκτες και τους προπονητές, μα πάνω απ’ όλα οι ειρωνείες λίγων ευτυχώς προπονητών προς τους παίκτες, ιδίως νεαρών παιδιών που ρίχνουν την ψυχολογία και αυτοεκτίμησή τους και αποτελούν κάκιστο παράδειγμα διαπαιδαγώγησης. Όλοι οι παράγοντες ενός παιχνιδιού είναι υποχρεωμένοι να επιδεικνύουν σεβασμό, αλληλοεκτίμηση, εμπιστοσύνη, να χαίρονται τον αγώνα και πρωτίστως να συγκρατούν τα νεύρα τους.


Τι σε ενθουσιάζει μέσα στο γήπεδο:

Σ.Λ-Ο αλτρουισμός των αθλητών και ιδίως των αντιπάλων παικτών, κάτι που αποδεικνύει όπως είναι φυσικό και το μεγαλείο τους καθώς επίσης και η εκφράσεις ευγενούς άμιλλας. Με συγκινεί η καθαρή προσπάθεια και η έκφραση των συναισθημάτων είτε είναι πάθος είτε είναι λύπη ή χαρά.

Τι σε εξαγριώνει μέσα στο γήπεδο (αλλά και έξω από αυτό):

Η αγένεια, η ειρωνεία και η συνειδητή διαστρέβλωση των γεγονότων.





Τι σε αποθαρρύνει μέσα στο γήπεδο:

Πολλά είναι αυτά που με ενοχλούν, τίποτα όμως δεν είναι ικανό να με αποθαρρύνει. Άλλωστε “αν κυνηγάς τα όνειρα συστηματικά, σίγουρα θα τα συναντήσεις”.

Προτάσεις για το μέλλον .

Αρχικά , στο θέμα τις διαιτησίας θα ήθελα μία πιο προσεκτική επιλογή των νέων διαιτητών με έμφαση στην εκπαίδευση όχι μόνο την θεωρητική άλλα και την εκπαίδευση μέσα στο γήπεδο. Περιμένω αλλαγές στους συνδέσμους των διαιτητών και ελπίζω στην δημιουργία της διαιτησίας που αγαπάει και προάγει το μπάσκετ , τους αθλητές που το υπηρετούν και τους παράγοντές τους.
Ένας ακόμη τομέας που περιμένω αλλαγές είναι η αλλαγή νοοτροπίας των προπονητών στις μικρές ηλικίες. Σε προπαιδικά, παιδικά και εφηβικά πρωταθλήματα πρέπει οι νέοι και νέες να χαίρονται το μπάσκετ. Να το ευχαριστιούνται και όχι να ακολουθούν σε κάθε επίθεση και άμυνα συστήματα που δημιουργούν σκοπιμότητες και αιχμαλωτίζει πολλές φορές την δημιουργικότητα και το ταλέντο των νέων παιδιών. Στον τομέα των παραγόντων ελπίζω σε μία περίοδο όπου όλοι θα δουλεύουν με στόχο να προάγουμε το άθλημα και να στηρίζουμε τα νέα παιδιά είτε αθλητές, είτε προπονητές, είτε διαιτητές. Θα είναι τιμή για την πόλη μας στο μέλλον να εμφανιστούν παίκτες που θα κάνουν καριέρα σε μεγάλες ομάδες ή και διαιτητές που θα σφυρίξουν μεγάλα πρωταθλήματα. Ο αθλητισμός είναι υπόθεση όλων μας.
xanthibasket

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου