Μετά το παιχνίδι Νο1

Σήμερα θα επιχειρήσω μια καλύτερη αναφορά για το παιχνίδι κυπέλλου που έγινε στο ΔΑΚ.

Ξεκινώντας  θα πρέπει να δούμε τα ιδιαίτερα στοιχεία των ομάδων και του παιχνιδιού.
Πρώτα από τις ομάδες και τον αντίπαλο. Δεν είναι τυχαίος έχει από πίσω του μια πολύ μεγάλη παράδοση και παρουσία. Είναι η μοναδική γυναικεία αποκλειστικά ακαδημία. Έχει χρόνια παρουσίας είναι και στην ΘΕΣ/ΝΙΚΗ κάτι που από μόνο του λέει πολλά. Σε μια μεγάλη πόλη οι επιλογές είναι σίγουρα περισσότερες. Για θέση που υπάρχει κενή στο ρόστερ υπάρχουν γύρω στις 10-12 αιτήσεις ένταξης σύμφωνα με τον προπονητή της . Σκεφτείτε τώρα πως είναι τα πράγματα στην ΞΑΝΘΗ. Οι ομάδες έχουν πρόβλημα όταν τα παιδιά φτάσουν στην ηλικία των 18 ετών και είναι έτοιμα για τις εξετάσεις είτε περάσουν σε κάποιο πανεπιστημιακό ίδρυμα.
Αν δεν είναι στο Δημοκρίτειο ή σε κανένα ΤΕΙ της Καβάλας  η επόμενη επιλογή είναι Αθήνα Θεσ/νικη. Στην πρώτη περίπτωση υπάρχει αιμορραγία ενώ στην δεύτερη μεγάλη προσφορά. Αυτό είναι μεγάλο πλεονέκτημα όπως και να το δούμε.
Οικονομικά τώρα που άραγε υπάρχουν περισσότερες επιλογές σε μια μεγαλούπολη με πλήθος επιχειρήσεων ή σε μια επαρχιακή πόλη που τα τελευταία χρόνια είδε να κλείνουν η μία μετά την άλλη οι επιχειρήσεις στηρίγματα που είχε?
Δείτε στην Α2 όταν έφυγε από την μέση η ΣΕΚΑΠ άρχισε η κατρακύλα άσχετα αν κάποιο δεν το πήραν χαμπάρι γιατί είχαν άλλη πηγή και δεν κοίταξαν να ανοίξουν την ομάδα στην κοινωνία. Τα είπαμε πολλές φορές δεν έχει σημασία . Σημασία έχει να καταλάβουν τα λάθη τους και να γίνουν παράδειγμα προς αποφυγή.
Εδώ με το ζόρι οι άνθρωποι της Ασπίδας και της κάθε ακαδημίας προσπαθούν να βρουν χρήματα κανέναν τρελαμένο επαγγελματία  να τους κάνει κανένα διαφημιστικό μπάνερ με αστείο κόστος αλλά όταν δεν υπάρχουν ευρώπουλα και αυτά τα ποσά φαντάζουν απαγορευτικά.\

Στην ομάδα των Συκεών ο Μ.Ο ηλικίας ήταν μεγάλος άσχετα εάν υπήρχαν και 4 νεανίδες. Υπάρχει συ σωρευμένη εμπειρία και φάνηκε και εδώ θα πρέπει να κάνω μια αναφορά που δεν έκανα στην πρώτη παρουσίαση του παιχνιδιού. Η παίκτρια που έκανε την διαφορά και κατά την γνώμη του ήταν η αρχή και το τέλος της ομάδας των Συκεών ήταν η παίκτρια με το Νο 9 η Τσαμπόυρη Παναγιώτα. Ένας διάολος στο γήπεδο . Ακούραστη με πολύ μεγάλη εμπειρία αν δεν κάνω λάθος γύρω στα 28-29 ετών.
Έτρεχε σαν μικρό παιδί ήταν με λίγα λόγια ο ηγέτης που καθάρισε το παιχνίδι .
Από την άλλη η Ασπίδα είχε τον νεανικό ενθουσιασμό την αγάπη για το άθλημα αλλά έκανε μπαμ από μακρυά η έλλειψη εμπειρίας. Η πλειοψηφία των κοριτσιών που είναι μέσα από τα σπλάχνα της ομάδας είναι από 18-23 . Πόσα παιχνίδια έκανε αυτή η ομάδα την προηγούμενη χρονιά 5 ,8 και άλλα τρία στα μπαράζ. Όταν δεν έχεις παιχνίδια στα πόδια πως να εξελιχθείς. Έχουν πάθος ποιότητα αγαπούν την ομάδα δίνουν την μισή ζωή τους γι αυτή αλλά αν δεν πάρουν παιχνίδια πως θα αποκτήσουν την ψυχραιμία να διαχειριστούν δύσκολες καταστάσεις.

Από την αρχή το παιχνίδι θα μπορούσαν να το χτυπήσουν όχι να το κερδίσουν αλλά να μην χάσουν και με μεγάλο σκορ . Είχε πλεονέκτημα στην ρακέτα η Ασπίδα αλλά το πρόβλημα ήταν πως θα περάσει η μπάλα εκεί. Η περιφέρεια στην οποία δεν υπάρχει το καθαρόαιμο guand τα βρήκε σκούρα στο δεύτερο δεκάλεπτο όταν αποφάσισαν να πιέσουν σε όλο το γήπεδο οι αντίπαλες. Μέτρησα 3-4 συνεχόμενες φορές να χάνεται η μπάλα πριν περάσει το κέντρο της επίθεσης . Άλλες τόσες φορές μετά το κέντρο δεν μπορούσαν να αλλάξουν δεύτερη πάσα να περάσει η μπάλα στην ρακέτα. Και αυτό γιατί τα έχαναν από την απειρία τους. Όσες φωνές και αν έβαζε ο ΝΕΔΗΜ αν δεν το έχεις μέσα σου είναι δύσκολο.

Όποτε ξεπερνούσαν τις φοβίες τους γιατί μάλλον κάτι τέτοιο συνέβαινε τελικά και είχαν καλή διαχείριση της επίθεσης κατάφερναν και να κάνουν μια καλή επίθεση και να περάσουν στο καλάθι την μπάλα. Οι ψηλές τα πήγαν πολύ και αν παρέμεναν ήρεμες τις στιγμές που ήταν άστοχες και δεν έχαναν την αυτοσυγκέντρωση τους θα μάζευαν την διαφορά στο σκορ. Είπαμε το μικρό της ηλικίας η απειρία δεν βοήθησαν.
Σαν στοιχείο που κυριαρχεί και στο γυναικείο μπάσκετ είναι η φιλοσοφία του ατελείωτου πρέσινγκ σε όλο το γήπεδο. Να μην πάρει ανάσα ο άσσος να μην μπορέσει να κατεβάσει την μπάλα όχι στην περιοχή αλλά ούτε και το κέντρο. Αυτό απαιτεί φυσική κατάσταση προπόνηση πολύ δουλειά σε επίπεδο αυτοματισμών και συνεργασίας. Η μια ομάδα το είχε και το έκανε πράξη και δεν έδειξε τις ελλείψεις  και τα αδύνατα σημεία της . Η άλλη προσπαθεί πολύ να τα μάθει και να τα κάνει πράξη.
Έχει τον χρόνο δικό της μεσολαβεί σχεδόν ένας μήνας από την έναρξη του πρωταθλήματος και σίγουρα αν δείξει σημάδια βελτίωσης θα μπορέσει να πετύχει τον στόχο που δεν είναι άλλος από την παραμονή στην Α2.

Δεν είναι κάτι αδύνατο να γίνει γιατί το κυρίαρχο που υπάρχει στα κορίτσια τον προπονητή είναι η αγάπη τους  που δείχνουν για την ομάδα. Είναι δεμένο σύνολο γεύτηκαν πολλές επιτυχίες αποτυχίες που τις έδεσαν ακόμη πιο πολύ. Δίπλα τους είναι και οι άνθρωποι της ομάδας που πιστεύουν πολύ στις ικανότητές τους. Μόνο που για μια ακόμη φορά ο κόσμος της πόλης δεν ήταν δίπλα. Όχι πως δεν είχε κόσμο αλλά ήταν λίγος νομίζω .
Έπρεπε να ήταν γεμάτο από κόσμο από γονείς. Και λέω γονείς και είναι κάτι που τόσο καιρό αναρωτιέμαι και περιμένω απάντηση από παίκτες -τριες και απάντηση δεν παίρνω.
Τι στο καλό καλύτερο έχουν να κάνουν οι γονείς των παικτριών τουλάχιστον αυτοί οι παππούδες γιαγιάδες όταν παίζει το παιδί τους σε ένα τόσο μεγάλο αγωνιστικά επίπεδο?
Αξίζει κάτι άλλο πιο πολύ από το να δουν το παιδί τους να αγωνίζεται γιαυτό που αγαπά και στερείτε τόσα ???
Και μετά έχουμε την απορία οι γονείς γιατί δεν έχουμε επικοινωνία με τα παιδιά μας. Στου χαντάκι ρε χαντάκι .. όχι μόνο χάσμα άλλα πολύ παραπάνω από την βλακεία που μας δέρνει.

Αξίζει ο παλιό καφές πιο πολύ από το να χειροκροτήσεις το παιδί σου ή ακόμα και όλα τα παιδιά που πασχίζουν όταν βάζει ένα καλάθι ή κάνει μια καλή προσπάθεια και κοιτάει στην κερκίδα για μια επιβράβευση . Εκείνο το βλέμμα στην κερκίδα όταν δεν βρίσκει ανταπόκριση πόσο αξίζει άραγε?????

Μεγαλεία έζησε το ΔΑΚ γιατί μετά από καιρό είδαμε παιχνίδι Α2 με επίσημη γραμματεία και όχι μόνο.Το παρών έδωσε ο κυρ Ν.Κερασίδης  πρώην φροντιστής της ομάδας των ανδρών που θέλει να βλέπει παιχνίδια Α2 . "Τι να γίνει τώρα αφού δεν υπάρχει ανδρών θα βλέπουμε την γυναικεία ομάδα"
Σωστός ο κυρ Νίκος.
Αλλά μεγαλεία γνώρισε και από πλευράς δημοσιότητας. Εκεί που ήμασταν εμείς και μεις τώρα που δεν υπάρχει ανδρών μοιραία το βάρος της ενημέρωσης για το μπάσκετ έπεσε χαμηλά!!!!!!!!!!!!!!
Εφημερίδες και ραδιόφωνα έδωσαν το παρόν.
Από την xanthispor o φίλος Κώστας και ο πρώην των δημοσίων σχέσεων αρθρογράφος της Φάνης Καραπιπέρης. Ίσως τώρα πάρει τα πάνω του το τοπικό μπάσκετ και πάρει το μερίδιο ενημέρωσης που το αναλογεί. Από την ζημιά μπορεί να βγει κέρδος τελικά έστω και έτσι.