Και πράξη είναι να βγαίνεις και να θέτεις τα προβλήματα να προτείνεις να δίνεις λύσεις βοήθειες άσχετα εάν είναι εφικτές εάν είναι λύσεις που ίσως δεν θα κάνουν καλύτερο τον κόσμο .
Τουλάχιστον το προσπαθούν και είναι κάτι. Προσπαθούν να προλάβουν τον χρόνο που τρέχει σε αντίθεση με κάποιους άλλους που είναι σαν τα σταματημένα ρολόγια και κάθε 12 ώρες νιώθουν δικαιωμένοι.
Πριν από λίγο είχα την ευκαιρία για τηλεφωνική κουβέντα με ένα πολύ καλό φίλο από τα Σπάτα τον Άγγελο. Λίγο πολύ όσοι διαβάζετε το μπλοκ τον γνωρίζεται .
http://spatabasketball.blogspot.com/
Είναι ο άνθρωπος που εκτός από προπονητής κάνει χρέη γενικών καθηκόντων στην εκεί ακαδημία .
Θα έλεγα πως ταιριάζουν πολύ οι "αιρετικές" του απόψεις με τις δικές μου μόνο που ο Άγγελος έχει μια σχέση πιο κοντινή με τα παιδιά.
Είναι ο προπονητής ο παιδαγωγός ο άνθρωπος που θα πρέπει να ακούνε και να εμπιστεύονται τόσο οι μικροί παίκτες όσο και οι γονείς. Βλέπετε σε αυτή την ηλικία δεν είναι μια σχέση προπονητή παίκτη υπάρχει και ο τρίτος πόλος οι γονείς .
Εκείνο το σημείο που κράτησαν από την μεγάλη και ενδιαφέρουσα κουβέντα και θα σταθώ σε αυτό (για όλα τα άλλα έχω την δέσμευσή του για ένα μεγάλο και καλό άρθρο ) είναι το παράπονο που έχουν σχεδόν όλοι οι προπονητές και άνθρωποι των ακαδημιών. Να φτιάχνεις έναν παίκτη να τον ολοκληρώνεις και πριν προλάβεις να γευθείς του καρπούς να τον χάνεις.
Το έχω ακούσει από πολλούς και θα ήθελα να το θέσω σήμερα.
Πάντα έχει πολλές απόψεις ένα ζήτημα. Καλός ή κακώς είναι μια πραγματικότητα .
Οι συνέπειες που έχει είναι το ζητούμενο όμως.
Λοιπόν έχουμε μια ακαδημία και μέσα σε αυτή ο γάτος ο προπονητής έχει εντοπίσει έναν δύο το πολύ καλούς που με αρκετή δουλειά θα μπορέσουν να κάνουν το κάτι παραπάνω . Στην πορεία όλα πάνε καλά ο παίκτης δείχνει να μπορεί να αντέξει το βάρος και όλα δείχνουν πως θα έχει μια πολύ καλή εξέλιξη που μπορεί να φθάσει και σε επαγγελματική αποκατάσταση. Μοιάζουν όλα ιδανικά μόνο που κάποιοι παράγοντες κάτι σαν καθρεπτάκια προς ιθαγενείς μας ξεφεύγουν.
Δεν είναι μόνο παίκτης ο μικρός είναι και μαθητής και συνήθως οι πρώτη σκέψη των γονέων είναι να είναι καλός μαθητής έτσι ώστε μέσω των όποιον σπουδών να μπορέσει να αποκτήσει τα ανάλογα εφόδια για αποκατάσταση. Και πάμε στην περίπτωση που ο παίκτης μας είναι και καλός στα γράμματα που έλεγαν παλιά αλλά δείχνει πως μπορεί να έχει και μια ευκαιρία στο άθλημα. Τι κάνουμε τότε???
Συνήθως η προσπάθεια είναι να υπάρξει συγκερασμός και των δύο . Σχολείο σχολείο και μια καλή προσπάθεια στο άθλημα. Κάπου εδώ υπάρχουν και οι κυνηγοί (πανάθεμα) ταλέντων από διάφορα κολέγια κλπ. Έλα εδώ αγόρι μου εμείς είμαστε το τάδε ονομαστό κολέγιο έχουμε καλή ιδιωτική παιδεία αλλά και μια πολύ καλή υποδομή στο άθλημα . Έχουμε επιτυχίες διακρίσεις και αν είσαι καλός μπορεί να φτάσεις ψηλά. Ναι μπορεί να συμβαίνει αυτό αλλά μπορεί και το άλλο .
Σίγουρα ένας παίκτης από την επαρχία έχει περισσότερες ευκαιρίες όταν θα φύγει από την μικρή του πόλη και πάει σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο .
Υπάρχει κάτι που μάλλον δεν το ξέρουμε . όλα αυτά τα κολέγια έχουν σαν κράχτη τις καλές ομολογουμένως υποδομές και ομάδες τους προκειμένου να τραβούν μαθητές. Είναι αμοιβαία τα δύο παραπάνω. Έχω καλό όνομα εκεί στείλε πατέρα μητέρα το παιδί σου.
Συνήθως παίζουν στο παιδικό πρωτάθλημα άντε και στο εφηβικό και μετά θα πρέπει να δούνε το μέλλον τους γιατί δεν υπάρχουν ανδρικές ομάδες σε αυτά σε αντίθεση με τις ακαδημίες που συνήθως έχουν και τα ανάλογα ανδρικά ,γυναικεία τμήματα. Βλέπετε στις ακαδημίες η προβολή έρχεται από την συνολική δουλειά και από την ύπαρξη πολλών αγωνιστικών τμημάτων σε όλα τα επίπεδα.
Σου λέει μπορεί εάν κρατήσω τον τάδε καλό παίκτη μέχρι την ανδρική κάποια στιγμή θα απολαύσω τους κόπους και τις προσπάθειες, όταν πάρει μια καλή μεταγραφή ο παίκτης. Πέρα από την ηθική δικαίωση οι ακαδημίες χρειάζονται και χρήματα.
Καλές οι συνδρομές αλλά τα έξοδα είναι πολλά πως να το κάνουμε. Χορηγοί δεν υπάρχουν και κάπως πρέπει να καλύπτονται τα έξοδα.
Από την άλλη πλευρά ο γονιός βλέπει πως μπορεί να υπάρξει εξέλιξη μέλλον και έρχεται σαν τραγούδι των σειρήνων η όποια πρόταση. Είναι τέτοιος ο τρόπος που προτείνεται αυτό έχει πέσει τόσο μάρκετινγκ που δύσκολα λες το όχι.
Αν έχει παράπονο ο προπονητής το αγγούρι της απόφασης το έχει ο παίκτης και οι γονείς.
Και αν δεν υπάρχει καλή χημεία μεταξύ προπονητή παίκτη γονιού και μπει η καχυποψία ανάμεσα τότε δυσκολεύουν τα πράγματα.
Όλοι έχουν δίκιο αλλά που θα το βρούνε στο τέλος.
Πάνω κάτω αυτά είπαμε και περιμένω τώρα μια ολοκληρωμένη άποψη του για όλα τα ζητήματα του χώρου από το παρόν μέχρι το τι θα ξημερώσει . Αν και σε αυτό πάλι συμφωνούμε πως θα αργήσει πολύ να¨ρθει η άνοιξη.
Εκτός από το άρθρο περιμένω κάποια στιγμή να μπορέσει να πάρει ένα -δύο τμήματα της ακαδημίας του να ανέβει εδώ για μερικά παιχνίδια.
Να μην ξεχάσω τους χαιρετισμούς που στέλνει σε όλους τους ανθρώπους του μπάσκετ στην πόλη μας και ιδιαίτερα σε εκείνον τον γονιό με το καταπληκτικό άρθρο όπως μου είπε ο ίδιος.
ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΗ Νο4ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου