Λίγα περιφερειακά blog μπορούνε να καυχηθούν πως έχουν πάρει συνεντεύξεις από προπονητές άλλων πόλεων κλπ.
Σαν xanthibasket πιστεύω πως τα προβλήματα του χώρου είναι κοινά λίγο πολύ σε όλες τις περιοχές της Ελλάδος . Άντε να διαφοροποιούνται λίγο αλλά στην ουσία είναι κοινές οι ρίζες των προβλημάτων. Εδώ και καιρό έχει ανοίξει ένας δίαυλος επικοινωνίας με ανθρώπους του χώρου και κύρια προπονητές από τους οποίους ζητώ να εκθέσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην περιοχή τους με τις ακαδημίες τους τα αγωνιστικά τμήματά τους κλπ.
Όπως βλέπετε η στόχευση είναι στις ακαδημίες γιατί εκεί πιστεύω ειναι η λύση των προβλημάτων αλλά και ο χώρος που μέσα από αυτόν θα έρθουν οι αλλαγές .
Αφορμή για την γνωριμία ένα πολύ καλό ΄αρθρο του για την οικονομική κρίση και τις αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν στο blog του http://www.despotakis.gr/
Ε΄δω θα μάθετε το ποιός είναι και τις απόψεις που έχει για τον χώρο του μπάσκετ.
Πήρα την πρωτοβουλία και με χαρά είδα πως ο Μάριος Δεσποτάκης ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση να απαντήσει σε κάποιες ερωτήσεις που πιστεύω βγαίνουν από την ίδια την συγκυρία που ζούμε.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
xanthibasket: Πιστεύεται ότι φταίει η συγκεκριμένη οικονομική δυσπραγία ή είχε τις ρίζες της σε προηγούμενες χρονιές .
Μ Δεσποτάκης .Σίγουρα η γενική οικονομική δυσπραγία έχει δημιουργήσει προβλήματα στο μπάσκετ. Όταν κάποιος δυσκολεύεται να συντηρήσει την επιχείρησή του πως θα βάλει χρήματα σε έλα σύλλογο? Βέβαια, οι σύλλογοι που είχαν τον προνοητικότητα να μην σπαταλούν χρήματα και να διαχειρίζονται σωστά αυτά που διέθεταν, θα αντιμετωπίσουν καλύτερα τη κατάσταση.
xanthibasket: Η κρίση είναι μόνο οικονομική και όχι πχ οργανωτική
Ποιά είναι γνώμη σας ?
xanthibasket: Η κρίση είναι μόνο οικονομική και όχι πχ οργανωτική
Ποιά είναι γνώμη σας ?
Μ.Δ .Νομίζω ότι η κρίση στο μπάσκετ ξεσκέπασε τους ανοργάνωτους συλλόγους! Όταν δεν έχεις οργάνωση δεν έχεις γερές βάσεις, με αποτέλεσμα να μην μπορείς να διαχειριστείς τις κρίσεις. Και ξέρετε είναι πολύ δύσκολο να προσπαθήσεις να οργανωθείς ενώ είσαι μέσα στο πρόβλημα! Το παιχνίδι εκεί έχει χαθεί…
xanthibasket: Ποιό είναι το μοντέλο ανάπτυξης κατά την άποψή σας που δίνει προοπτική στο μπάσκετ.
Ξεκινούν όλα πχ από τις ακαδημίες και την υποδομή ή μήπως θα πρέπει να αναζητήσει ο χώρος πολύ ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες τύπου Γιαννακόπουλων Αγγελόπουλων .
Α) Αν πιστεύεται στην ανάπτυξη μέσω ακαδημιών μαζικού αθλητισμού στα πρώτα στάδια προτείνεται δύο τρία βασικά που θα πρέπει να υπάρχουν ως απαράβατοι κανόνες για την εύρυθμη λειτουργία τους αλλά και να υπάρχει και αποτέλεσμα.
Β) Αν δεν συμφωνείται με το παραπάνω ως άνθρωπος του χώρου έχετε κάποια πρόταση.
Μ.Δ Αυτό είναι μια πάρα πολύ μεγάλη συζήτηση. Το ελληνικό μπάσκετ έχει τεράστια προοπτική, όμως εμείς οι ίδιοι λειτουργούμε αυτοκαταστροφικά και αυτό μας φέρνει πολύ πίσω.
Σίγουρα οι ακαδημίες των ομάδων πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να λειτουργήσουν με πρόγραμμα, οργάνωση και επαγγελματισμό σε κάποια θέματα. Το βραχυπρόθεσμο κέρδος είναι οικονομικό με τις εισπράξεις των συνδρομών και το μακροπρόθεσμο κέρδος είναι μπασκετικό με την παραγωγή παικτών. Οι ακαδημίες λοιπόν είναι η βάσεις, τα θεμέλια όλου του οικοδομήματος.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Περιστέρι. Έφτασε στην Α1 και πρωταγωνίστησε εκεί με τα δικά του παιδιά: Κορωνιός, Κασουρίδης, Τζακόπουλος, Φάσουρας, Μυλωνάς κτλ. Ξαφνικά αποφάσισε να αλλάξει φιλοσοφία και το πλήρωσε. Οι μισθοφόροι πρόσκαιρα έφεραν νίκες όμως στις δύσκολες στιγμές που ακολούθησαν δεν υπήρχε κανείς να στηρίξει την ομάδα… Το αποτέλεσμα το είδαμε, το Περιστέρι έφτασε μέχρι τη Β’ Εθνική. Ας ελπίσουμε στη νέα προσπάθεια της συμπαθούς ομάδας να μη γίνουν τα ίδια λάθη…
Η παρουσία ισχυρών παραγόντων είναι σημαντική, όμως και αυτή εγκυμονεί κινδύνους. Κάθε σύλλογος πρέπει να έχει δικλείδες ασφαλείας για κάθε ενδεχόμενο φυγής του ισχυρού παράγοντα, ώστε να μην υπάρξουν καταστροφικές απώλειες.
xanthibasket: Κάθε μεγάλη επιτυχία και κύρια της Εθνικής φέρνει πολύ κόσμο κάθε Σεπτέμβρη στις ακαδημίες . Στην πορεία φεύγουν αρκετά παιδιά κάτι πιστεύω λογικό . Το υπόλοιπο σύνολο που μένει σε γενικές γραμμές (μικροί αθλητές) φέρνει αποτέλεσμα υπάρχει παραγωγή παικτών ?
Και σε συνέχεια της ερώτησης γιατί ενώ στις μικρές Εθνικές έχουμε συνεχιζόμενες επιτυχίες η συνέχεια της πορείας των παιδιών αυτών δεν είναι η ανάλογη που θα έπρεπε να είναι . Και για να γίνω πιο σαφής δεν έπρεπε αυτά τα παιδιά να είναι η πρώτη επιλογή στις ομάδες της Α1-Α2 αντί της στρατιάς των ξένων?
Μ.Δ Είναι αλήθεια ότι η Εθνική είμαι μαγνήτης για τα παιδιά, όχι μόνο στο μπάσκετ, αλλά και στο ποδόσφαιρο, στο βόλευ κτλ.
Τα παιδιά που τελικά παραμένουν στις ομάδες είναι μια καλή ‘’μαγιά’’ για να βγουν νέοι παίκτες. Στα σωματεία που γίνεται σοβαρή δουλειά έχουμε παραγωγή. Σε αυτά που τα παιδιά αντιμετωπίζονται σαν ‘’25ευρα’’ και τίποτα περισσότερο, σπάνια θα δούμε σημαντική εξέλιξη παιδιών. Και αυτό το θεωρώ τεράστιο έγκλημα αφού είναι πολύ πιθανό να έχει χαθεί μέσα από τα χέρια μας ο νέος Νίκος Γκάλης ή ο νέος Φάνης Χριστοδούλου!
Οι μικρές εθνικές κάνουν επιτυχίες εδώ και πολλά χρόνια. Δυστυχώς κάποια από τα παιδιά που τις απαρτίζουν δεν κατάφεραν ή δεν θα καταφέρουν ποτέ να καθιερωθούν στην Α1 ή στην Εθνική Ανδρών. Τραγικό φαινόμενο για το οποίο φταίνε οι σύλλογοι, η πολιτεία και σε αρκετές περιπτώσεις και τα ίδια τα παιδιά.
Σήμερα πιστεύω ότι αυτό τείνει να αλλάξει. Οι σύλλογοι, για οικονομικούς λόγους θα αναγκαστούν να προωθήσουν τα νέα παιδιά. Η πολιτεία δείχνει πιο οργανωμένη και πιστεύω ότι η πρόσληψη η Κώστα Μίσσα ως υπεύθυνου στο αναπτυξιακό ήταν κίνηση ματ! Η δουλειά του θα φανεί στα επόμενα χρόνια ακόμα περισσότερο.
xanthibasket: Σαν xanthibasket πέρα από την όποια προσπάθεια προβολής του τοπικού μπάσκετ είχα ασχοληθεί με την ομάδα της ΞΑΝΘΗΣ στην Α2 η οποία είχε τελικά την χειρότερη κατάληξη .
Αιτία πολλών προβλημάτων την οποία έχω καταθέσει πολλές φορές πιστεύω είναι αυτό που ονομάζω ¨
Μ.Δ Δεν γνωρίζω τι έχει συμβεί με τη Ξάνθη, μια ομάδα που πιστεύω ότι κοσμούσε τα γήπεδα με την παρουσία της. Σίγουρα όμως ο παραγοντισμός είναι η αιτία πολλών δεινών για το μπάσκετ.
Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν γενικά τριών ειδών παράγοντες:
a. Αυτοί που ασχολούνται για την επαγγελματική τους προβολή
b. Αυτοί που ασχολούνται για την κοινωνική και προσωπική τους καταξίωση
c. Και οι ρομαντικοί που επιθυμούν να προσφέρουν στο χώρο χωρίς κανένα αντάλλαγμα.
Και οι τρεις περιπτώσεις είναι καλοδεχούμενες αρκεί οι συγκεκριμένοι άνθρωποι να περιορίζονται μόνο σε αυτά που γνωρίζουν.
Δυστυχώς στην Ελλάδα οι παράγοντες θέλουν να κάνουν και τους προπονητές, τους μάνατζερ, τους φυσικοθεραπευτές κτλ. Αυτό δημιουργεί τεράστια προβλήματα σε όλους τους εμπλεκόμενους και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη καταστροφή!
xanthibasket: Είναι δεδομένη η πολύ δύσκολη κατάσταση που επικρατεί στο άθλημα σε όλα τα επίπεδα του .
Ενώ έχει επιτυχίες που κανένα άλλο άθλημα δεν έχει παρόλα αυτά η αποδοχή που βρίσκει από την πολιτεία ΜΜΕ (κάθε μορφής) είναι δυσανάλογη μικρή. Οι όποιες κεφαλές του χώρου τι μερίδιο ευθύνης έχουν ?
Μ.Δ .Το μπάσκετ είναι το πιο επιτυχημένο ομαδικό άθλημα, ως προς τις διακρίσεις του σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
Παρόλα αυτά κάποιοι προσπαθούν επίμονα να το υποβαθμίσουν σε σχέση με το ποδόσφαιρο. Οι λόγοι είναι προφανείς:
Τα οικονομικά συμφέροντα, οι μάνατζερ, το στοίχημα, το μαύρο χρήμα, στο ποδόσφαιρο αποφέρουν μεγαλύτερο κέρδος από ότι στο μπάσκετ. Έτσι το κίνητρο είναι ισχυρό για να συντηρούν αυτή τη κατάσταση όλοι όσοι ελέγχουν τον αθλητισμό. Το αν εμπλέκεται σε αυτό η πολιτεία δεν το γνωρίζω, όμως σίγουρα μπορεί να κάνει περισσότερα για να υπάρξει αξιοκρατία και δίκαιος διαμερισμός της αθλητικής ‘’πίτας’’…
xanthibasket: Έχω μια εύλογη απορία . Γιατί δεν παραδειγματίζονται οι του χώρου από μοντέλα μπασκετικά και τρόπους λειτουργίας άλλων χωρών που έχουν αποδεδειγμένα καλύτερα αποτελέσματα?
Μ.Δ . Για πολλά χρόνια το ελληνικό μπάσκετ λειτουργούσε με το σχέδιο δράσης του 1987, με πολύ καλά αποτελέσματα για την εποχή του. Πλέον όμως οι ανάγκες άλλαξαν και χρειάζεται κάτι διαφορετικό, πιο μοντέρνο, προσαρμοσμένο στα σημερινά δεδομένα.
Η Ομοσπονδία δείχνει να το έχει καταλάβει. Όπως είπα και παραπάνω ο Μίσσας ήταν ότι καλύτερο αυτή τη στιγμή. Έχει πλάνο, προγραμματισμό και φυσικά ξέρει μπάσκετ. Πιστεύω ότι είναι πια καιρός να φτιάξουμε την Ελληνική Σχολή Μπάσκετ. Θεωρώ απαράδεκτο να βρίσκεται στο τιμόνι της Εθνικής Ελλάδος Λιθουανός ή Σέρβος προπονητής! Υπάρχει ποτέ περίπτωση να αναλάβει κάποιος Έλληνας την Εθνική Σερβίας ή Λιθουανίας? Ποτέ!
Να επιλέξουμε τι μπάσκετ ταιριάζει στον έλληνα και να δουλέψουμε ασταμάτητα για να το αφομοιώσει!
Να απαγορεύουμε τους αμέτρητους ξένους στο πρωτάθλημα! Πρέπει επιτέλους να παίξουν τα δικά μας παιδιά!
Έλληνες προπονητές στις ελληνικές ομάδες. Εμείς έχουμε μέχρι και στη Γ Εθνικη Γιουγκοσλάβους! Αν είναι δυνατόν!
Τα παραπάνω θα μας δώσουν τη ταυτότητα που μας λείπει. Θα αποκτήσουμε πάλι τη χαμένη μας αξιοπρέπεια και θα είμαστε και πάλι το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΠΑΣΚΕΤ και όχι ο Πύργος της Βαβέλ που είμαστε σήμερα!
xanthibasket: Ξαναγυρίζω στην Α2 . Στις αρκετές απόψεις που πήρα κατά την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο από προπονητές λίγο πολύ συμφωνούν πως αυτή η κατηγορία θα έπρεπε να λειτουργεί ως προθάλαμος νέων παικτών προκειμένου να πάρουν αγωνιστικές εμπειρίες για το επόμενο επίπεδο την Α1 .
Είναι εφικτό κάτι τέτοιο με ποιούς τρόπους μπορεί να γίνει τι αποτελέσματα θα έχει και ποιά προβλήματα πιθανόν να φέρει?
Μ.Δ .Συμφωνώ απόλυτα με την άποψη αυτή. Το φαινόμενο των νεαρών παικτών που κάθονται παρ οπλισμένοι στο πάγκο των μεγάλων ομάδων είναι λάθος. Γιατί ο Σλούκας ή ο Μπόγρης για παράδειγμα να μη παίζουν στην Α2? Θα παρέμεναν ενεργοί σε ένα δυνατό πρωτάθλημα στο οποίο θα ήταν το πιθανότερο και πρωταγωνιστές. Τώρα απλά κάνουν μια καλή προπόνηση και περιμένουν να πάρουν κάποια λεπτά συμμετοχής στα ‘’τελειωμένα’’ παιχνίδια της ομάδας τους…
Χαρακτηριστικό περίπτωση ο Βεργίνης. Μεγάλο ταλέντο μικρός, ο οποίος όμως τα τελευταία 3 χρόνια ζήτημα να έχει παίξει σε 1-2 σοβαρά παιχνίδια!
Είναι λοιπόν απόλυτα εφικτό να γίνει κάτι τέτοιο. Ήδη στην Ισπανία η Α2 είναι ακριβώς αυτό!
xanthibasket: Και λίγο στα προσωπικά. Αυτή τη στιγμή τι ακριβώς κάνετε και με ποιά ομάδα .
Ποιοί είναι οι στόχοι για την νέα χρονιά , ποιά τα προβλήματα που έκαναν δύσκολη την ζωή σας την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο.
Οι στόχοι που έχετε βάλει είναι εφικτοί ?
Μ.ΔΑυτή τη στιγμή βρίσκομαι στον Απόλλωνα Αθηνών. Έχω την ανδρική ομάδα και είμαι ο τεχνικός διευθυντής όλων των υποδομών του συλλόγου. Παράλληλα διευθύνω για 3η χρονιά το πρόγραμμα PBT (Personal Basketball Training), το οποίο αφορά στην ατομική προπόνηση Μπάσκετ και Φυσικής Κατάστασης για αθλητές κάθε επιπέδου, καθώς και στην οργάνωση και διεύθυνση καλοκαιρινών Basketball Camps.
Οι στόχοι μου για την αγωνιστική χρονιά που έρχεται είναι ίδιοι με όλες τις προηγούμενες. Θέλω να μπορώ να εργάζομαι απερίσπαστος και οι ομάδες μου να παρουσιάζουν σωστό κι ελκυστικό μπάσκετ μέσα στο γήπεδο.
Επίσης με ενδιαφέρει να εμπλουτίζω τις γνώσεις μου και να μαθαίνω συνεχώς καινούρια πράγματα. Στο μπάσκετ μπορείς προπονητικά να δημιουργείς ασταμάτητα, αρκεί να έχεις την διάθεση και το χρόνο να το κάνεις.
Τέλος, με ενδιαφέρει οι παίκτες μου να νιώθουν ότι τους σέβομαι και ότι προσπαθώ πάντα να κάνω το καλύτερο γι αυτούς, ακόμα και όταν αναγκάζομαι να είμαι αυστηρός ή και μερικές φορές υπερβολικός.
Όσο για τη προηγούμενη αγωνιστική περίοδο, θα πω απλά ότι ήταν πολύ διδακτική για μένα και με προσγείωσε στη πραγματικότητα, κάτι που θα μου φανεί πολύ χρήσιμο για τη συνέχεια της καριέρας μου. Ξέρετε, όταν προδίδεσαι από ανθρώπους που πιστεύεις ότι είναι σωστοί δύο πράγματα μπορούν να σου συμβούν: ή να τα παρατήσεις ή να γίνεις δυνατότερος και πιο σοφός. Σε μένα μάλλον συμβαίνει το δεύτερο και είμαι χαρούμενος γι αυτό. Άλλωστε πάντα πίστευα ότι κάθε πρόβλημα έχει ένα ‘’δώρο’’ στο χέρι του αρκεί να έχεις την ηρεμία και την υπομονή να το διακρίνεις!
xanthibasket: Τι ελπίζεται να αλλάξει για να νιώσει ικανοποίηση ο προπονητής Μάριος Δεσποτάκης?
Μ.Δ ,Προσωπικά νιώθω ικανοποιημένος κι ευτυχισμένος που έχω καταφέρει να μετατρέψω το χόμπι μου σε επάγγελμα εδώ και αρκετά χρόνια, αν και έχω φροντίσει να μην εξαρτώμαι 100% από αυτό! Αυτή είναι και η απάντηση σε όλους εκείνους που με ρώτησαν γιατί μετά από χρόνια στην Α1 και Α2 γυναικών επέλεξα μια ανδρική ομάδα χαμηλής κατηγορίας. Για μένα το μπάσκετ είναι ίδιο παντού! Αν νιώθω ότι οι συνθήκες και το κλίμα με ικανοποιούν τότε το τελευταίο που θα κοιτάξω είναι η κατηγορία.
Πιστεύω ότι ο άνθρωπος γενικά πρέπει να κάνει πράγματα που τον ευχαριστούν ακόμα κι αν αυτό μερικές φορές εμπεριέχει ρίσκο! Άλλωστε τι νόημα και τι μαγεία θα είχε η ζωή αν κινούμασταν μόνον εκ του ασφαλούς?
Κλείνοντας τη συζήτησή μας θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τη φιλοξενία και να ευχηθώ να συνεχίσετε την πολύ καλή δουλειά που κάνετε. Χρειάζονται χώροι στο διαδίκτυο που να μπορεί κανείς να λέει την άποψή του χωρίς ενδοιασμούς, ακόμα κι αν αυτό ενοχλεί μερικές φορές κάποιους…
ΥΓ. xanthibasket: Πιστεύω ότι ήταν πολύ ξεκάθαρη η θέση του coach και ευελπιστώ πως πολλοί άνθρωποι του χώρου θα πρέπει να πάρουν θέση και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα . Μόνο με την ενεργό συμμετοχή των ανθρώπων που έχουν καθημερινή τριβή με τα παιδιά τους παράγοντες μπορεί να γίνει μια αρχή που θα συμπαραρήσει μπρος το καλύτερο τους διάφορους αυτόκλητους παράγοντες -σωτήρες. Ευχαριστώ πολύ τον Μάριο Δεσποτάκη και του εύχομαι καλή δύναμη για την συνέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου