Αν ήταν ανταγωνιστικός ο ΓΣΕ θα βλέπαμε ένα σούπερ παιχνίδι.
Αλλά και πάλι η ποιότητα (αναλογικά στον αριθμό) των παικτών των δύο ομάδων πρόσφερε πολλά.
Σε ένα γεμάτο γήπεδο όχι απαραίτητα από φίλους γονείς και οπαδούς των δύο ομάδων είδαμε κάτι καλό να βγαίνει με πολύ μέλλον .
Μια ομάδα υπήρχε στο παρκέ και πήρε δίκαια την νίκη που σημαίνει δεύτερη χρονιά πρωταθλήτρια ΕΚΑΣΑΜΑΘ δεύτερη χρονιά παρουσίας στα προκριματικά της ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ και εκτός απροόπτου θα μας εκπροσωπήσει στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα 2016-2017 και αυτό γιατί την προηγούμενη χρονιά την ομάδα την χτύπησαν ουκ ολίγες ατυχίες κατά την διάρκεια των προκριματικών .
Ξεκινώ με το σίγουρο ότι δίκαια και οι δύο ομάδες ήταν στον τελικό.
Τόσο ο ΑΣΤΕΡΑΣ όσο και ο ΓΣΕ έχουν ένα κοινό δυνατό σημείο με την διαφορά ότι ο ΑΣΤΕΡΑΣ το έχει σε πλεόνασμα.
Και αυτό είναι η συμμετοχή των παικτών τους στα ανδρικά πρωταθλήματα είτε είναι τοπικής είτε εθνικής κατηγορίας και μάλιστα οι "μικροί" έχουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στις ομάδες τους.
Είναι κοινά αποδεκτός από όλους ακόμη και από αυτούς που δεν ήξεραν πολλά πολλά για τις δύο ομάδες αλλά είχαν την τύχη να τις παρακολουθήσουν ζωντανά.
Όλοι είδαν πως και γιατί η ομάδα του ΑΣΤΕΡΑ είναι η "δύναμη" στις υποδομές (εφηβικό) .
Και φυσικά αυτό είναι το καλύτερο επιχείρημα για αυτούς που στηρίζουν τέτοιες λογικές για τις ακαδημίες της περιοχής μας και φυσικά στεναχώρησε αντίστοιχα άλλους.
Με δύο παίκτες πολύ καλούς ο ΓΣΕ απέναντι σε μια 12 του ΑΣΤΕΡΑ με πέντε έξι να είναι βασικότατοι στην αντίστοιχη ανδρική . Φυσικό είναι η ζυγαριά να γείρει υπέρ του.
Και αυτό φάνηκε από το πρώτο δευτερόλεπτο.
Πίεση κλέψιμο τρέξιμο κλείσιμο ατού αντιπάλου ομαδικότητα συνεργασίες με κλειστά μάτια.
Ένα παιχνίδι που έδειχνε την ποιότητα το επίπεδο συνεργασίας που έχουν αυτά τα παιδιά αλλά και το βάθος της δουλειάς που έγινε τα τελευταία χρόνια από προπονητές πρώτιστα και την ομάδα κατά δεύτερο λόγο.
Είναι αποτέλεσμα της επιμονής κυρίως του Λεωνίδα Μαγιάνη και του συμπαραστάτη του Στέλλιου Σχοινάκη αλλά και αυτών που όταν κάποιοι πετούσαν πέτρες ήταν δίπλα τους.
Αλλά και από τον ΓΣΕ τόσο ο Κ.Παπαδόπουλος αλλά και ο Β.Μουλάκης πίστεψαν στα δικά τους παιδιά και τους έδωσαν ενεργό ρόλο. Φαίνεται να βασίζονται στην λογική το μέλλον ανήκει στους νέους .
Η δικαίωση απαιτεί χρόνο......
Ήταν άδικο όμως για τον ΓΣΕ και για τους δύο καλούς του παίκτες γιατί έπεσε πάνω τους όλο το βάρος από τις μεγάλες προσδοκίες που είχαν στην ομάδα τους.
Πρώτη φορά στις υποδομές ο ΓΣΕ σε τελικό και φαίνεται ότι κάποιοι πίστεψαν (όχι πως είναι κακό να έχεις μεγάλους στόχους) για πολλά φορτώνοντας άγχος και πίεση στα παιδιά.
Δεν υπήρχε περίπτωση όπως ξεκίνησε το παιχνίδι να υπήρχε άλλη εξέλιξη .
Μια καλοκουρντισμένη μηχανή απέναντι σε δύο ταλέντα που πάλεψαν αλλά δεν μπορούσαν αριθμητικά να κάνουν κάτι καλύτερο.
Πολλά κλεψίματα με το καλημέρα βροχή από τρίποντα και ένα 12-0 που ανάγκασε τον προπονητή του ΓΣΕ Κ.Ππαπδόπουλο να πάρει το πρώτο τάιμ άουτ στην αρχή του δεκαλέπτου.
Δεν αλλάξε καθόλου η εικόνα του παιχνιδιού μέχρι την λήξη του δεκαλέπτου.
Δεν υπήρξε καμιά αντίδραση στο δεύτερο από τον ΓΣΕ ή καλύτερα ο ρυθμός του ΑΣΤΕΡΑ ήταν καταιγιστικός και σε αυτό το δεκάλεπτο με την διαφορά να ανεβαίνει συνεχώς.
Το ίδιο σενάριο και στα άλλα δύο δεκάλεπτα με την διαφορά να είναι στους 36 συν πόντους κάτι παραπάνω από τους συνολικούς πόντους του ΓΣΕ.
Αυτό που φάνηκε ήταν ένα είδος αντιπαράθεσης των δύο ομάδων με τους μεν να θέλουν να αποδείξουν στους δε ποιοι είναι οι καλύτεροι. Και αυτό φάνηκε από την αρχή του παιχνιδιού από την κερκίδα από τους παράγοντες κλπ.
Αυτά είναι δικά τους και δική τους η διαχείριση.
Δίκαια πρωταθλητής ο ΑΣΤΕΡΑΣ αλλά δίκαια και ο ΓΣΕ έφτασε στον τελικό αφήνοντας πολλούς υποψήφιους εκτός. Δύο ομάδες από τον ίδιο νομό δεν είναι λίγο.
Την εύλογη απορία είχε άνθρωπος του ΑΣΤΕΡΑ μετά το παιχνίδι.
"Ήξερα για την ποιότητα των παικτών μας. Εξάλλου είχαμε πιστέψει πολύ σε αυτά τα παιδιά . Μια σπουδαία φουρνιά που πήρες αυτό που της άξιζε.
Από εδώ και πέρα τι γίνεται"
Έβγαλε με λίγα λόγια το γενικότερο πρόβλημα συνέχειας που υπάρχει στην περιοχή μας. Δεν υπάρχει έτσι όπως είναι δομημένο το σύστημα συνέχεια στην παραγωγή παικτών. Είναι θέμα συγκυριών να συνυπάρξουν μερικά ταλέντα μαζί . Σπάνια υπάρχει συνέχεια. Αλλά το θέμα είναι κατά πόσο δίνεται η δυνατότητα έστω και σε κάθε καλή φουρνιά να παίρνει αυτά που πρέπει.
Αλλά και πάλι η ποιότητα (αναλογικά στον αριθμό) των παικτών των δύο ομάδων πρόσφερε πολλά.
Σε ένα γεμάτο γήπεδο όχι απαραίτητα από φίλους γονείς και οπαδούς των δύο ομάδων είδαμε κάτι καλό να βγαίνει με πολύ μέλλον .
Μια ομάδα υπήρχε στο παρκέ και πήρε δίκαια την νίκη που σημαίνει δεύτερη χρονιά πρωταθλήτρια ΕΚΑΣΑΜΑΘ δεύτερη χρονιά παρουσίας στα προκριματικά της ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ και εκτός απροόπτου θα μας εκπροσωπήσει στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα 2016-2017 και αυτό γιατί την προηγούμενη χρονιά την ομάδα την χτύπησαν ουκ ολίγες ατυχίες κατά την διάρκεια των προκριματικών .
Ξεκινώ με το σίγουρο ότι δίκαια και οι δύο ομάδες ήταν στον τελικό.
Τόσο ο ΑΣΤΕΡΑΣ όσο και ο ΓΣΕ έχουν ένα κοινό δυνατό σημείο με την διαφορά ότι ο ΑΣΤΕΡΑΣ το έχει σε πλεόνασμα.
Και αυτό είναι η συμμετοχή των παικτών τους στα ανδρικά πρωταθλήματα είτε είναι τοπικής είτε εθνικής κατηγορίας και μάλιστα οι "μικροί" έχουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στις ομάδες τους.
Είναι κοινά αποδεκτός από όλους ακόμη και από αυτούς που δεν ήξεραν πολλά πολλά για τις δύο ομάδες αλλά είχαν την τύχη να τις παρακολουθήσουν ζωντανά.
Όλοι είδαν πως και γιατί η ομάδα του ΑΣΤΕΡΑ είναι η "δύναμη" στις υποδομές (εφηβικό) .
Και φυσικά αυτό είναι το καλύτερο επιχείρημα για αυτούς που στηρίζουν τέτοιες λογικές για τις ακαδημίες της περιοχής μας και φυσικά στεναχώρησε αντίστοιχα άλλους.
Με δύο παίκτες πολύ καλούς ο ΓΣΕ απέναντι σε μια 12 του ΑΣΤΕΡΑ με πέντε έξι να είναι βασικότατοι στην αντίστοιχη ανδρική . Φυσικό είναι η ζυγαριά να γείρει υπέρ του.
Και αυτό φάνηκε από το πρώτο δευτερόλεπτο.
Πίεση κλέψιμο τρέξιμο κλείσιμο ατού αντιπάλου ομαδικότητα συνεργασίες με κλειστά μάτια.
Ένα παιχνίδι που έδειχνε την ποιότητα το επίπεδο συνεργασίας που έχουν αυτά τα παιδιά αλλά και το βάθος της δουλειάς που έγινε τα τελευταία χρόνια από προπονητές πρώτιστα και την ομάδα κατά δεύτερο λόγο.
Είναι αποτέλεσμα της επιμονής κυρίως του Λεωνίδα Μαγιάνη και του συμπαραστάτη του Στέλλιου Σχοινάκη αλλά και αυτών που όταν κάποιοι πετούσαν πέτρες ήταν δίπλα τους.
Αλλά και από τον ΓΣΕ τόσο ο Κ.Παπαδόπουλος αλλά και ο Β.Μουλάκης πίστεψαν στα δικά τους παιδιά και τους έδωσαν ενεργό ρόλο. Φαίνεται να βασίζονται στην λογική το μέλλον ανήκει στους νέους .
Η δικαίωση απαιτεί χρόνο......
Ήταν άδικο όμως για τον ΓΣΕ και για τους δύο καλούς του παίκτες γιατί έπεσε πάνω τους όλο το βάρος από τις μεγάλες προσδοκίες που είχαν στην ομάδα τους.
Πρώτη φορά στις υποδομές ο ΓΣΕ σε τελικό και φαίνεται ότι κάποιοι πίστεψαν (όχι πως είναι κακό να έχεις μεγάλους στόχους) για πολλά φορτώνοντας άγχος και πίεση στα παιδιά.
Δεν υπήρχε περίπτωση όπως ξεκίνησε το παιχνίδι να υπήρχε άλλη εξέλιξη .
Μια καλοκουρντισμένη μηχανή απέναντι σε δύο ταλέντα που πάλεψαν αλλά δεν μπορούσαν αριθμητικά να κάνουν κάτι καλύτερο.
Πολλά κλεψίματα με το καλημέρα βροχή από τρίποντα και ένα 12-0 που ανάγκασε τον προπονητή του ΓΣΕ Κ.Ππαπδόπουλο να πάρει το πρώτο τάιμ άουτ στην αρχή του δεκαλέπτου.
Δεν αλλάξε καθόλου η εικόνα του παιχνιδιού μέχρι την λήξη του δεκαλέπτου.
Δεν υπήρξε καμιά αντίδραση στο δεύτερο από τον ΓΣΕ ή καλύτερα ο ρυθμός του ΑΣΤΕΡΑ ήταν καταιγιστικός και σε αυτό το δεκάλεπτο με την διαφορά να ανεβαίνει συνεχώς.
Το ίδιο σενάριο και στα άλλα δύο δεκάλεπτα με την διαφορά να είναι στους 36 συν πόντους κάτι παραπάνω από τους συνολικούς πόντους του ΓΣΕ.
Αυτό που φάνηκε ήταν ένα είδος αντιπαράθεσης των δύο ομάδων με τους μεν να θέλουν να αποδείξουν στους δε ποιοι είναι οι καλύτεροι. Και αυτό φάνηκε από την αρχή του παιχνιδιού από την κερκίδα από τους παράγοντες κλπ.
Αυτά είναι δικά τους και δική τους η διαχείριση.
Δίκαια πρωταθλητής ο ΑΣΤΕΡΑΣ αλλά δίκαια και ο ΓΣΕ έφτασε στον τελικό αφήνοντας πολλούς υποψήφιους εκτός. Δύο ομάδες από τον ίδιο νομό δεν είναι λίγο.
Την εύλογη απορία είχε άνθρωπος του ΑΣΤΕΡΑ μετά το παιχνίδι.
"Ήξερα για την ποιότητα των παικτών μας. Εξάλλου είχαμε πιστέψει πολύ σε αυτά τα παιδιά . Μια σπουδαία φουρνιά που πήρες αυτό που της άξιζε.
Από εδώ και πέρα τι γίνεται"
Έβγαλε με λίγα λόγια το γενικότερο πρόβλημα συνέχειας που υπάρχει στην περιοχή μας. Δεν υπάρχει έτσι όπως είναι δομημένο το σύστημα συνέχεια στην παραγωγή παικτών. Είναι θέμα συγκυριών να συνυπάρξουν μερικά ταλέντα μαζί . Σπάνια υπάρχει συνέχεια. Αλλά το θέμα είναι κατά πόσο δίνεται η δυνατότητα έστω και σε κάθε καλή φουρνιά να παίρνει αυτά που πρέπει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου