Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Ομφαλοσκόπηση ..........

ομφαλός της γης Δελφοί.
Από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο κοινά είναι τα προβλήματα. 
Ακούω πολλά τόσο καιρό. Αν είχα τη δυνατότητα καταγραφής όλων όσων άκουσα θα έγραφα ένα μεγάλο βιβλίο.

Είτε είναι κοινωνικά πολιτικά κλπ. Δεν γίνεται σε μια κοινωνία που πάσχει ο χώρος του αθλητισμού να είναι ροδαλός από υγεία.


















Κοινός τόπος όλων των προβλημάτων η οικονομική κρίση. Μοιάζει όμως και σαν δικαιολογία για να κρύψει μια ακόμη φορά τα προβλήματα κάτω από το χαλί.
Αν δούμε και σκεφτούμε πως ήταν η λειτουργία των ομάδων ακαδημιών ενώσεων κλπ λογικό είναι εδώ που φτάσαμε. Κανονικά θα έπρεπε να είχαν διαλύσει όλα αλλά φαίνεται πως υπάρχει ακόμη εκείνο το ρημάδι το φιλότιμο η τρέλα κάποιων  που κρατάνε γερά. Και αυτού μπορεί να είναι γονείς προπονητές άνθρωποι που θέλουν να βλέπουν να υπάρχει ακόμη μπάσκετ στην πράξη .
Φυσικά έχω ακούσει και ακόμη περισσότερες λύσεις μόνο που το σύνολο από αυτές θα τις έδινα τον χαρακτήρα ανώδυνες. Για όλα φταίνε οι άλλοι και οι ΄αλλοι πρέπει να κουνηθούν όχι εμείς.
Γιαυτό έδωσα τον χαρακτήρα του ανώδυνου.
Εδώ που ήρθαν τα πράγματα δεν φταίει κανένας φταίνε όλοι.
Σε μια δημοκρατία εάν δεν λειτουργεί δεν φταίει το πολίτευμα αλλά οι πολίτες που έπαψαν να είναι πολίτες.
Εάν δεν πάμε στο γήπεδο να δούμε τα παιδιά μας να τα επιβραβεύσουμε να τα κάνουμε να αισθανθούν καλύτερα να νιώσουν πως έχουν συμπαράσταση πως περιμένουμε να δούμε αλλαγή από τα παιδιά τους αυριανούς πολίτες???
Αν δεν κάνουμε τον απαραίτητο έλεγχο όλων αυτών που στο όνομα των παιδιών μας στήνουν θέσεις και καρέκλες μέχρι στο σημείο που γίνονται ένα με αυτές περιμένουμε να δούμε αλλαγές περιμένουμε να δούμε κίνηση???
Είδε δυνατόν ποτέ ο κολλημένος να μπορεί να πάρει τα πόδια του να συγκρουστεί με τον ίδιο του τον εαυτό???
Η συμμετοχή μας μπορεί να βελτιώσει πολλά.
Και η συμμετοχή δεν είναι μόνο η παρουσία  του γονέα στο γήπεδο είναι και η φωνή διαμαρτυρίας του προπονητή στην όποια Ένωση επιτροπή κλπ όταν βλέπει πως απαξιώνεται η δουλειά του προπονητή και η προσπάθεια που έκανε τόσα χρόνια να στήσει μια ομάδα γιατί ένας παράγοντας που δεν μπορεί να καταλάβει τον κόπο που έκανε ο προπονητής και οι παίκτες με μια απόφασή του τα τινάζει όλα γιατί έτσι πιστεύει πως υπηρετεί το άθλημα.
Στις εκλογές ψηφίζουμε και όταν ακόμη κάνουμε λάθος έχουμε το περιθώριο να διορθώσουμε το λάθος μας στις επόμενες εκλογές. Αν δεν το κάνουμε την ώρα που πρέπει καλύτερα να σταματήσουμε να φωνάζουμε μετά.
Θα είναι γκρίνια και μόνο γκρίνια χωρίς αποτέλεσμα.
Θα πρέπει να πάψουμε να λειτουργούμε ως Νεοέλληνες της μιζέριας και του καφενείου .Πρωτοβουλίες και δράση.
Με χαρά αυτό το διάστημα που γράφω για το μπάσκετ είδα και άκουσα και έμαθα πως όταν λειτουργούμε με πρόγραμμα και σκοπό μπορούμε όχι να αλλάξουμε μόνο τον κόσμο αλλά να τον φέρουμε τούμπα. Ναι όταν είμαστε έτσι να ξέρετε πως όλοι αυτοί που κανονίζουν για μας πριν από εμάς φοβούνται και πολύ μάλιστα. Αυτοί έχουν να χάσουν το παντεσπάνι τους την ωραία θεσούλα τους σκεφτείτε το λίγο.
Και αν δούμε λίγο καλύτερα  θα δούμε πως υπάρχουν δίπλα μας άνθρωποι με πολύ όρεξη και απορώ για τις αντοχές τους και το μόνο που θέλουν είναι έναν καλό λόγο και μια βοήθεια .
Αν πάρουμε λίγο βάρος από πάνω τους θα πετάξουν κυριολεκτικά.
Πιστεύω και το λέω άλλη μια φορά πως είναι μεγάλη ευκαιρία να δούμε τα θετικά και να πετάξουμε τα αρνητικά. Να μάθουμε να δουλεύουμε ομαδικά και να πάψουμε να δουλευόμαστε.
Είδαμε που φτάσαμε λειτουργώντας ανάποδα.
Μπορεί να πάμε ακόμη χειρότερα γιατί το βαρέλι δεν έχει πάτο . Μπορεί εάν συνεχίσουμε έτσι να υπάρχει πχ η ΕΚΑΣΑΜΑΘ να διοργανώνει πρωταθλήματα αλλά να μην υπάρχουν ομάδες. Πρωταθλήματα φαντάσματα όπως υπάρχουν ενώσεις φαντάσματα παράγοντες φαντάσματα και διαιτητές κατά φαντασία. Στην Ελλάδα ζούμε είμαστε πρωτοπόροι σε όλα . Όλα αυτά που κάναμε θέλουν πολύ χρόνο και κόπο για να να μας φτάσουν οι άλλοι. Διδάσκουμε τα πιο αρνητικά αλλά έχουμε και την δύναμη στα δύσκολα να δίνουμε λύσεις εκεί που όλοι  οι άλλοι εχέφρονες λαοί κολλάνε.
Γιατί να μην βάλουμε μπροστά τα προτερήματά μας γιατί να μην τα στελεχώσουμε και με ομαδική δουλειά και να κάνουμε θαύματα. Και τα μικρά καθημερινά θαύματα είναι πιο αποτελεσματικά συντρόφια.
Ούτε το νερό κρασί ούτε τα ψάρια χίλια.
Δεν μπορεί ο Δήμος να συντηρήσει ένα κλειστό πηγαίνουμε όλοι εμείς σαν γονείς στο γραφείο του Δημάρχου και του προτείνουμε να αφήσει με κάποιο τρόπο ας βρούνε αυτοί το νομικό πλαίσιο την λειτουργία του σε κάποια ακαδημία με την υποχρέωση να το συντηρεί το λιγότερο. Εξάλλου τέτοια πρόταση είχε γίνει στα ψιλά ψιλά κάποτε. Αντί να διαλύονται όλα ας ανοίξουν τα μάτια τους υπάρχουν πάντα λύσεις που μπορεί να είναι και ποιο απλές τελικά.
Έκλεισε το κολυμβητήριο και το μόνο που έγινε ήταν επιστολές διαμαρτυρίας .Φωνές λίγο παραπάνω από τα κανονικό και τίποτα άλλο.Εδώ είναι που θα πρέπει να παρθεί πρωτοβουλία αν πραγματικά αγαπάμε το όποιο άθλημα.
Ίσως και να θίξουμε την ανικακονητά τους και κουνηθούν λίγο από τη θέση τους λέω ίσως .....
Αλλά και αυτό να μη γίνει όταν πας αποφασισμένος και έχεις πλάτες δεν μπορεί θα μετρήσει πολύ τις κινήσεις του ο αντίπαλος. Και στην ουσία είναι αντίπαλοι αντί να είναι αυτοί που θα νοιάζονται για μας.
Έχουν αλλάξει πολύ οι θεσμικοί ρόλοι . Ξεχνάνε στην πρώτη δυσκολία πως η δουλειά τους είναι να υπηρετούν πρώτα εμάς και μετά την πάρτι τους. Δεν γίνεται να υπάρχουν λεφτά για να γίνει παγοδρόμιο το "Φ.Α" 12-15000 χιλιάρικα είναι κύριοι ????
Και από την άλλη δεν υπάρχουν χρήματα για θέρμανση και  μια σωστή συντήρηση.
Λάθος για μασαμπούκα στην συντήρηση υπάρχουν μάλλον χρήματα, έργο δεν υπάρχει.
Μάγκες εκείνο το έρμο το κλειστό του Ευμοίρου πότε θα ανοίξει????
Ποτέ ποτέ ποτέ!!!!!!!!!!!!
Είναι μεγάλη ευκαιρία όλοι οι άνθρωποι του μπάσκετ που έμειναν στην αφάνεια τόσο καιρό γιατί κάποιοι το είδαν μεγαλοπαράγοντες  και τους άφησαν στις πίσω θέσεις να μένουν αδρανείς.
Είμαι πολύ λίγος για να πέρνω πρωτοβουλία όταν υπάρχουν άνθρωποι που μάτωσαν φανέλες .Δεν πρέπει όλοι αυτοί να βγούνε τώρα στα δύσκολα μπροστά????
Στην ΞΑΝΘΗ ποτέ δεν είχαμε τον μεγαλοπαράγοντα που έβαζε τα χρήματά του για το μπάσκετ . Μόνο τις χρονιές με την ΣΕΚΑΠ αμαρτωλή τελικά εποχή που με τόσα χρήματα έπρεπε να παίζει στην Α1 και όχι στην Α2 .Και τώρα ακόμη πιο δύσκολα να βρεθεί άνθρωπος να χώσει λεφτά.
Οπότε ποια λύση μένει??
Μα να γίνει μια προσπάθεια αργή και σταθερή με παιδιά από τις ακαδημίες μια ομάδα που σιγά σιγά όταν θα έχει καλό υλικό θα μπορεί να ανεβαίνει σκαλιά.
Ξέρετε οι φουρνιές που έρχονται θα πρέπει να νιώθουν εάν το καταλάβουν στο μέλλον αδικημένες γιατί και καλές είναι και όρεξη έχουν.
Μιλάω για τις χρονιές 97-98-99 που το υλικό από άποψη ποιότητας με όσα έχω δει είναι πολύ καλό.
Το γράφω και πάλι στα επόμενα χρόνια αν γίνει έξυπνη διαχείριση του υλικού το Ξανθιώτικο μπάσκετ θα χαρεί πολλές επιτυχίες.
Είδα πολλά φιλικά πολλές ακαδημίες και μπορώ να βγάλω με ρίσκο μεν κάποια αποτελέσματα
.Αυτό του υλικό που έρχεται μπορεί να οδηγήσει ψηλά το μπάσκετ του νομού αρκεί να πιστέψουμε σε αυτό και να γίνει σωστή δουλειά. Το σωστή ας το κρίνουν οι πιο ειδικοί.
Σκεφτείτε μόνο την χαρά που θα έχουν πρώτα τα παιδιά και μετά όλοι εμείς με κάποια επιτυχία!!!!!!!
Αφορμή για όλα αυτά τα όσα είδα και άκουσα στο τελευταίο τουρνουά που έγινε στο νομό Σερρών.
Κοντεύει να γίνει μπασκετούπολη άσχετα αν κάποιοι δεν το καταλαβαίνουν τώρα. Στο μέλλον όταν θα μαζεύουν επιτυχίες θα συρθούν και αυτοί να χειροκροτήσουν τότε θα καταλάβουν γιατί πάντα έτσι γίνεται .Πρώτα μπαίνει η υποδομή και μετά μαζεύεις αποτελέσματα. Αλλά χωρίς υποδομή και προσπάθεια δεν γίνεται τίποτα. Και πάντα πίσω από όλα αυτά υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που βλέπουν πολύ μπροστά από εμάς. Και τους ζηλεύω πολύ.
Πρέπει να βλέπουμε τα θετικά να παίρνουμε τα καλύτερα από αυτούς που είναι μπροστά και εκεί είναι μπροστά σε πολλά . Δουλεύουν για το μέλλον και θα πάρουν τους καρπούς κάποια στιγμή.
Υπάρχει παράδειγμα και πάει καλά μήπως θα πρέπει να κοιτάξουμε λίγο καλύτερα???
Την επομένη του τουρνουά είχα μια μικρή κουβέντα με το καλό φίλο Φώτη Καρλιώτη.
Στην περιοχή του τα πράγματα είναι ακριβώς ανάποδα . Λίγοι άνθρωποι εραστές που ακόμη αντέχουν.
Αυτοί χρειάζονται ακόμη μεγαλύτερη συμπαράσταση και βοήθεια ουσιαστική.
Τα άκουσε και ό άλλος καλό φίλος ο Θόδωρος Αγγελωνίτης για τον απλούστατο λόγο πως δεν βοηθάνε για την προβολή του τοπικού μπάσκετ. Μπορεί να τρέχουν αλλά χρειάζεται και προβολή . Όπως και να γίνει ζούμε στην εποχή των εικόνων και της πληροφορίας . Και από τη μεριά μου θα ήθελα ακόμη καλύτερη συνεργασία για την προβολή των ακαδημιών του Έβρου.
Ξανθιώτης είμαι αλλά μια επιτυχία ομάδας της περιοχής θα είναι σαν δικής μας επιτυχία.
Τουλάχιστον πήρα την διαβεβαίωση πως στην συνέχεια θα υπάρχει καλή συνεργασία.
Θόδωρε το ένα χέρι νίβει το άλλο και με δύο παίζεις καλύτερο μπάσκετ.
Να είσαι καλά εσύ και όλοι οι τρελοί εκεί στον Έβρο.
Κουράγιο και δύναμη να έχετε .

Συγνώμη για την φλυαρία αλλά πιστέψτε με τα περισσότερα είναι
δικές σας απόψεις και παρατηρήσεις και συμφωνώ απόλυτα .


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου