Μερικές σκέψεις.

Τελείωσε και αυτό το παιχνίδι.












Πριν ξεκινήσω να απαντήσω στα περί ισοβαθμιών.
Με τα μέχρις στιγμής αποτελέσματα και τις διαφορές σίγουρη είναι μόνο η Ασπίδα που έχει θετικό πρόσημο +22
 Ακολουθεί ο Αρίωνας με +2 και τέλος αρνητικό πρόσημο έχει ο ΓΑΣ -24.
Για να περάσει ο ΓΑΣ σίγουρα θέλει νίκη με πάνω από 13 πόντους. 
Κάτω από αυτή τη διαφορά περνάει και με ήττα ο Αρίωνας.
Αν κερδίσει ο Αρίωνας στο τελευταίο μεταξύ τους παιχνίδι περνάει πρώτος στην βαθμολογία.
Όποιος και να περάσει όμως στην επόμενη φάση τον ακολουθεί
μιά νίκη       2 βαθμοί
και μία ήττα 1 βαθμός.
Σύνολο        3 βαθμοί.




Δεν ξέρω πως καταφέραμε και στα παιχνίδια του παιδικού πρωταθλήματος και υπάρχει τόση ένταση.
Να φταίει πως δεν έχουμε καμιά ομάδα πια στις μεγάλες κατηγορίες  πλην των γυναικών της Ασπίδας στην Α2.
Μιλάω για ΞΑΝΘΗ- ΚΟΜΟΤΗΝΗ γιατί εκεί είναι και το πρόβλημα.
Αντίθετα στην Καβάλα που είναι στην Α1 και Δράμα στην Α2 που κάνει μια καλή πορεία ανόδου τα πράγματα δείχνουν πως υπάρχει από ηρεμία μέχρι νεκρική σιγή.
Είχα την ευκαιρία να κάνω μια μικρή κουβέντα με δύο προπονητές κατά την διάρκεια του τουρνουά της Καβάλας.
Πρώτα με τον Δ. Αϊβαζίδη της Ένωσης προπονητή της παιδικής ομάδας που έχει μια πολύ καλή παρουσία στα πανελλήνια πρωταθλήματα και με τον Ν.Καλφόπουλο της νέας ακαδημίας της πόλης του Πάνθηρες.
Σε ερώτηση προς τον Δ.Α αν υπάρχει ενδιαφέρον για τα παιχνίδια των αγωνιστικών τμημάτων η απάντηση ήταν πως υπάρχει λίγος κόσμος στις εξέδρες λίγοι φίλοι λίγοι γονείς τα κλασσικά δηλαδή που βλέπαμε και εδώ παρόλο που η παιδική του ομάδα όπως είπα έχει να παρουσιάσει πολλές επιτυχίες.
Γυρίζοντας στα της πόλης μας  στα τελευταία παιχνίδια τουλάχιστον τόσο της χρονιάς 2009-2010 αλλά και της τρέχουσας υπάρχει πολύς κόσμος στα γήπεδο. Τόσος μάλιστα που οι εκτός πόλης όταν βλέπουν τα αποσπάσματα των βίντεο αναρωτιούνται για το πόσο πολύ κόσμο έχει στις κερκίδες.
Τώρα αυτό εάν είναι καλό η κάκό το εξετάζουμε.
Σίγουρα είναι καλό να υπάρχει πολύς και ακόμη περισσότερος κόσμος στις κερκίδες πρώτα για τα ίδια τα παιδιά που έχουν ένα παραπάνω κίνητρο να τα δώσουν όλα.
Φάνηκε αυτό ξεκάθαρα στα τρία τουλάχιστον παιχνίδια τα τελευταία
Ασπίδα ΓΑΣ , Αρίωνας -Ασπίδα ,Αρίωνας -ΓΑΣ. 
Στο πρώτο παιχνίδι υπήρξε πολύ ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα και μέχρι ενός βαθμού δικαιολογημένη.
Στο επόμενο τοπικό ντέρμπι πάλι πολύς ο κόσμος αλλά πιο κόσμιος .
Και στο τελευταίο δεν υπήρξαν παρατράγουδα ούτε από παράγοντες φιλάθλους και διαιτητές.
Φαίνεται πως σιγά σιγά έρχεται και μια ωριμότητα . Όλο αυτό το σκηνικό δίνει μεγάλο κίνητρο στους παίκτες να παλέψουν κάτι που το είδαμε όλοι από την μεγάλη προσπάθεια που έκαναν όλοι οι παίκτες.
Στο τελευταίο παιχνίδι  ο Αραλάγιος χτύπησε το χείλι του έτρεχαν αίματα αλλά το μυαλό του ήταν πότε θα ξαναμπεί στο παιχνίδι.
Και από τον αντίπαλο ΓΑΣ ο Καρανικολάου έδειχνε αφηνιασμένος στο τελευταίο δεκάλεπτο. Η ατμόσφαιρα τον είχε εξιτάρει .Μπορεί το τελευταίο δεκάλεπτο να μην ήταν και τόσο θεαματικό και ποιοτικό αλλά μόνο η ένταση και η υπερπροσπάθεια των παικτών έφτανε.
Ακόμη και ο βροντόφωνος Καμαράκης δεν ακουγόταν σε αυτό το δεκάλεπτο.
Αυτή ήταν μια πολύ ωραία  αγωνιστική ατμόσφαιρα . Σίγουρα δεν ήταν όλα τόσο ρόδινα γιατί ακόμη το φίλαθλο επίπεδό μας θέλει πολύ δουλειά. Υπήρξαν και βρισιές προς τους παίκτες αλλά στην πλειοψηφία τους οι φίλαθλοι του Αρίωνα έβγαλαν το καπέλο τους στον Καρανικολάου για την προσπάθεια που έκανε.
Και μόνο η αναγνώριση της προσπάθειας και της αξίας του δείχνει πολλά.
Τώρα θα σας πω την δικαιολογία μεταξύ σοβαρού και αστείου που μου λέγαν οι φίλοι του Αρίωνα .
"Εμείς έχουμε επίπεδο δεν είμαστε άιντε άιντε" και η πληρωμένη απάντηση από τους φίλους της Ασπίδας ήταν "Ναι αλλά και εμείς στο μεταξύ μας παιχνίδι ήμασταν χαλαροί".
Χαβαλές και πειράγματα τόσο στο ημίχρονο όσο και στο τέλος του παιχνιδιού.
Υγεία και μόνο υγεία δείχνει αυτό .
Και αυτή την εικόνα όπου οι δύο ακαδημίες της πόλης έχουν καλό έως πολύ καλό επίπεδο συνεργασίας το ζηλεύουν πολλοί.
Κάτι τέτοιο προσπαθούν να φτιάξουν και στην ΑΛΕΞ/ΠΟΛΗ όπου οι σχέσεις των εκεί ακαδημιών δεν ήταν και ότι καλύτερο .
Ούτε φιλικά παιχνίδια δεν έδιναν μεταξύ τους να φανταστείτε.
Και στην γειτονική Κομοτηνή εκεί οι καταστάσεις δεν βοηθάνε καθόλου μα καθόλου.
Μια εικόνα που βγαίνει προς τα έξω που δείχνει πως υπάρχει καχυποψία  τα του οίκου μου και μόνο αυτά και οι άλλοι ας βουλιάξουν. Τι προκοπή μπορεί να υπάρξει από αυτό ??????
Οι πόλεις που έχουν καλό επίπεδο συνεργασίας σε επίπεδο ακαδημιών έχουν και καλές ομάδες και παρουσία σε μεγάλα πρωταθλήματα. Σας ανάφερα την περίπτωση του ΚΑΟΔ στην Δράμα όπου υπάρχει συνεργασία μεταξύ των Τιτάνων και του ΚΑΟΔ .
Στην Καβάλα μπορεί να υπάρχουν πολλές ακαδημίες αλλά στην ουσία είναι δύο . Οι Πάνθηρες και η Ένωση.
Στις Σέρρες συμβαίνει το ίδιο και κάθε φορά γίνονται ανταλλαγές έτσι ώστε κάθε φορά να υπάρχει η καλύτερη δυνατή εκπροσώπηση στα διάφορα πρωταθλήματα.
Τη χρονιά 2009-2010 στο παιδικό πρωτάθλημα την καλή ομάδα είχαν οι Ίκαροι, φέτος την έχει ο Πανσερραϊκός.
Και τα αποτελέσματα τα βλέπετε Α2 ΙΚΑΡΟΙ Α2 ΚΑΟΔ Α1 ΕΝΩΣΗ .
Στην Ξάνθη βρισκόμαστε σε μεταβατική περίοδο και σιγά σιγά θα φανούν τα θετικά και τα αρνητικά της αποχώρησης της ομάδας από την Α2.
Χωρίς πολύ ψάξιμο τα θετικά πιστεύω θα είναι περισσότερα .
Ο κόσμος άρχισε να ξαναπηγαίνει στο γήπεδο για να δει αυτή τη φορά τα δικά του παιδιά να παίζουν. Και όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου και μπορέσουν οι ακαδημίες της πόλης να είναι σε θέση να συνεργαστούν βλέποντας τα στραβά της προηγούμενης προσπάθειας θα έρθει η στιγμή που θα υπάρξει και ομάδα σε μεγάλη κατηγορία με τα δικά μας παιδιά.
Εγώ έχω τη γνώμη πως μπορεί να γίνει και τώρα τόσο στις παιδικές ομάδες όσο και στις εφηβικές.
Το έχω ξαναπεί πολλές φορές συμφωνούν πολλοί διαφωνούν αρκετοί.
Ο χρόνος θα δείξει.
Στην περίπτωση όμως της Κομοτηνής το παρελθόν τους στοιχειώνει.

Η ομαδα του ΓΑΣ

Ναι είχε μεγάλη ιστορία στο μπάσκετ η Κομοτηνή αλλά σημασία έχει το τώρα. 
Η συνεχής αναφορά στο παρελθόν είναι προγονολατρεία ανούσια.
Ποια είναι τα αποτελέσματα και το πιο σημαντικό τι στόχους μπορούν να κατακτήσουν στο μέλλον?
Αυτή είναι η ουσία και όχι εάν η μια παιδική ομάδα φέτος πέρασε και γ......ε την άλλη που έμεινε εκτός της δεύτερης φάσης.
Έτσι αδικούμε την προσπάθεια και το ταλέντο πολλών παιδιών.
Έχω την εντύπωση τώρα που όλα είναι ρευστά και κανένας δεν ξέρει τι θα του ξημερώσει πως εάν βάλουμε κάτω το κεφάλι και ανοίξουμε λίγο τα μάτια μας θα βάλουμε καλές βάσεις και μόνο κέρδος θα έχουμε. Θα κερδίσουν τα παιδιά μας θα κερδίσουν οι προπονητές που θα δούνε την αναγνώριση στην προσπάθεια που κάνουν οι παράγοντες δεν θα νιώθουν μόνοι άσε που θα φοβούνται τυχόν έλεγχο γιατί όταν υπάρχει ενδιαφέρον και συμμετοχή άμεση δημοκρατία δηλαδή τα κοράκια μαζεύονται.

Τελικά αυτή η μετάθεση του τελευταίου παιχνιδιού έκανε πολύ καλό σε μια νεκρή αγωνιστικά περίοδο.

Για μια ακόμη φορά ένα παράπονο προς τους ανθρώπους του Αρίωνα. Όταν κάνετε φιλικά παιχνίδια στείλτε και καμιά φωτογραφία ένα σχόλιο βρε άνθρωποι.
Αφορμή το φιλικό παιχνίδι της ομάδας των παμπαίδων στα πλαίσια του τουρνουά της Καβάλας όπου κέρδισε η ομάδα του Αρίωνα.


Με αυτά και με τα άλλα τελειώνει και το 2010  . Μια χρονιά καμπή σε όλα τα επίπεδα.Μια χρονιά που είδαμε πως μας αντιμετωπίζει ως πολίτες και ανθρώπους η εκάστοτε εξουσία.
Μια χρονιά που μπασκετικά έβγαλε όλα τα χρόνια προβλήματα στην φόρα και φωνάζει πως πρέπει να βρεθούν λύσεις.
Πιστεύω πως το 2011 δεν θα είναι καλύτερο σε πολλούς τομείς αλλά τουλάχιστον θα μας βάλει ακόμη περισσότερο να σκεφτόμαστε και να πράττουμε πιο συλλογικά.
Μόνοι μας θα μας φάνε οι λύκοι . Μαζί σαν μεγάλο κοπάδι έχουμε λόγο και δύναμη.
Καλή χρονιά υπομονή δύναμη και πολύ πολύ κουράγιο και αγάπη προς τα παιδιά μας .
Αυτά δεν έχουν κανένα μερίδιο ευθύνης και προσπαθούν πολύ. Ας φανούμε για το μέλλον τους τουλάχιστον αντάξιοι των ευθυνών μας.